Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στις πρώτες πλεκτάνες
 
Με δυό λέξεις μονάχα απλές
ν’ ατενίσεις το ρεύμα του χρόνου
των τυράννων να δεις τις οπλές
και να βρεις τα σημάδια του φόνου.
Αν αλλού σε οδηγήσει ο Νοτιάς
κει που θάνατο ουρλιάζουν τα στίφη,
πάρε στάχτη ληγμένης φωτιάς
κι από αμύγδαλα πάρε κελύφη.
Άναψέ τα στην άκρη της γης
η καπνιά τους να είναι οδηγός σου
αν στον όχλο μονάχη σου βγεις
της καρδιάς θα ‘μαι εγώ ο ναυαγός σου.

Με μια πέτρινη μόνο σιωπή
ν’ αντηχήσεις του έρωτα λέξεις
αν η αγάπη στα δύο κοπεί
και αυτό το κακό να τ’ αντέξεις.
Μα πριν βγεις στων πελάγων τη γη
στο ασπρογάλαζο κύμα του Νότου
κάνε αυτό που σου λεν ναυαγοί
μπες ξανά στο μικρό το κανό του.
Προχωράτε στης γης τ’ ανοιχτά
μα σε ρεύματα αντίκρυ μη πάτε
αν τα όνειρα είναι φριχτά,
και κανό, και κουπιά παρατάτε.


Με αναπόσπαστες νύχτες του χτες
μα δρασκέλισμα στα όνειρά του
μην αφήσεις ρωγμές ανοιχτές
μα ν’ απλώνεις παντού τ’ άρωμά του.
Και στις πρώτες πλεκτάνες τους δες
πως την πνίγουν τη γη των ερώτων
πως χαλούν του χαμού τις ορδές
πως τις παίρνουν τις θέσεις των πρώτων.
Αχ! μη πεις πως ξανά θα χαθείς
πως και πάλι θα μείνεις απ’ έξω
ο καημός μου θα είναι βαθύς,
και δεν ξέρω ξανά αν τ’ αντέξω

8.12.09



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
dante537
08-12-2009 @ 14:45

Με μια πέτρινη μόνο σιωπή
ν’ αντηχήσεις του έρωτα λέξεις
αν η αγάπη στα δύο κοπεί
και αυτό το κακό να τ’ αντέξεις.

μην ανυσυχείς θα το αντέξεις ::up.::
kgnisios
08-12-2009 @ 14:51
μια χειμαρωδης πρωτη στροφη που σε καθηλωνει
να διαβασεις . . .

καλο βραδυ Θαναση
dr.rockthan
08-12-2009 @ 15:29
κλασσικος υπεροχος, ανηπερβλητος ιβικος
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pithanos
08-12-2009 @ 19:11
αυτό το ωραίο κανό μήπως μπορώ να δανειστώ; ::yes.::

::up.:: ::up.::
kantadoros
08-12-2009 @ 22:21
Το κανό (η το έλκηθρο) δεν είναι γυναίκα να το δανείζεις.Σας θυμίζει κάτι?Αντονυ Κουήν.
::smile.:: ::xmas.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
08-12-2009 @ 22:41
Με αναπόσπαστες νύχτες του χτες
μα δρασκέλισμα στα όνειρά του
μην αφήσεις ρωγμές ανοιχτές
μα ν’ απλώνεις παντού τ’ άρωμά του. ::up.:: ::up.::

ωραίος!!!!!!!!!!!!!!

καλη σου μερα!!!
havana
08-12-2009 @ 23:40
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!!!
skorpina 81
09-12-2009 @ 01:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δέσποινα1971
09-12-2009 @ 05:08
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΜΝΗΜΩΝ
09-12-2009 @ 11:22
Η μελωδία του Νοτιά στους στίχους σου κυλάει
σα παραμύθι 'πο παλιά με ήλιους και αστέρια
στο τζάκι δίπλα στη φωτιά καθώς τριζοβολάει
μέσα στην φλόγα μ' αγκαλιά ερώτων Καλοκαίρια.....

Φίλε μου ivikos το ποίημά σου είναι άρωμα ονείρου.....
ivikos
09-12-2009 @ 15:03
Ένα μου ευχαριστώ στιχοφιλαράκια
το θεωρώ το ...ελάχιστο!!!!!!

Να είστε πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ!!!!!!!!!!!!
katiabid...
23-12-2009 @ 15:30
υπέροχο και αυτό...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο