stixoi.info: καλημέρα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

καλημέρα

όλα της μέρας τα στοιχεία τα κάνω στίχους
κι έτσι τ’ ανήμερα του νου μου εξημερώνω
πετώντας πάνω απ’ τον χώρο και το χρόνο
τους συμπαγείς διαπερνώ μέσα μου τοίχους

κι όπως με παίρνει το ύψος κι όπως ανεβαίνω
κι ως κολυμπώ μες τη σιγή και τη γαλήνη
πλάι μου πλέει νωχελικά γυμνή η σελήνη
κι ένα καράβι κίτρινα άστρα φορτωμένο

περνώντας πάνω απ’ του ηφαιστείου σου τον Κρατήρα
χωρίς να πνίγομαι απ’ τις αναθυμιάσεις
μες στο σκοτάδι σαν να βλέπω φως σπινθήρα
κι εσένα που διστάζεις να με πλησιάσεις

και σου μιλώ με λόγια απλά: « μη με φοβάσαι
το χει απ’ τη φύση του το σώμα να παλιώνει
μονάχα αυτό που ζήσαμε μαζί δε λιώνει
αιώνια μου χες τάξει αγάπη , δεν θυμάσαι»;

Ξυπνώ. Καινούρια πήρε ν’ ανεβαίνει μέρα
Κι όπως του ήλιου στραφταλίζει το μπακίρι
Κλείνω τ’ ονείρου μου ξανά το παραθύρι
Και λέω δειλά στον εαυτό μου …καλημέρα


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

χρηστος καραμανος 08-12-2009 @ 21:22	Ξυπνώ. Καινούρια πήρε ν’ ανεβαίνει μέρα Κι όπως του ήλιου στραφταλίζει το μπακίρι Κλείνω τ’ ονείρου μου ξανά το παραθύρι Και λέω δειλά στον εαυτό μου …καλημέρα ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ ΠΡΩΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ!!! ::up.:: ::rol.:: ::theos.::
sofianaxos 08-12-2009 @ 21:56	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
havana 08-12-2009 @ 23:28	::up.:: ::up.:: ::up.::
χωρικός 09-12-2009 @ 00:00	καλημέρα!
ΤΕΛΛΟΣ 09-12-2009 @ 01:26	το χει απ’ τη φύση του το σώμα να παλιώνει μονάχα αυτό που ζήσαμε μαζί δε λιώνει Εδώ Χρήστο ξεγυμνώνεις την αλήθεια της ζωής... άλλο δεν υπάρχει. Άφωνος ::oh.::
Δέσποινα1971 09-12-2009 @ 01:33	κλείνω του ονείρου μου ξανά το παραθύρι και λέω δειλά στον εαυτό μου καλημέρα! καλή σου μέρα!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
skorpina 81 09-12-2009 @ 01:35	το χει απ’ τη φύση του το σώμα να παλιώνει μονάχα αυτό που ζήσαμε μαζί δε λιώνει Ξυπνώ. Καινούρια πήρε ν’ ανεβαίνει μέρα Κι όπως του ήλιου στραφταλίζει το μπακίρι Κλείνω τ’ ονείρου μου ξανά το παραθύρι Και λέω δειλά στον εαυτό μου …καλημέρα Καλημέρα υπέροχε χρήστο......... ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο