Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συνελθε καρδια μου
 Ευχομαι ολοι μας να εχουμε μια γλυκια και ομορφη ημερα
 
Παλι θολο και αποχαυνωμενο το βλεμμα μου...
εστιασμενο σε καρφιτσωμενες παλιες ευκαιριες-ελπιδες αναπαντεχων ωρων,
σ'εναν τοιχο που σπασμενα νυχια τον γδερνουν με λυσσα
σε μια προσπαθεια να σβησουν ξεφτισμενα αρχικα
ενος ονοματος που αγγιξε την ψυχη μου

Μουτσουρωμενα ματια,πασαλημμενα κοκκινα βαμμενα χειλη,
κορμι μαριονετα με μπερδεμενα σχοινια
ποδια βαρια ψαχνουν την δυναμη να σηκωθουν
χερια κομμενα δεν φτανουν τα χερια που ζητουν να τα κρατησουν
καρδια παγωμενη που χτυπα ισα ισα για να αναπνεει το βαρυ στηθος

Σημαδια απο αιμα-στοιχειωμενα κοκκινα ονειρα αφησα
πεφτοντας με φορα στο τζαμι της ζωης σου...
στο ματωμενο μου σωμα εισχωρησε το ειναι σου
κι εγινε ειναι μου...αιμα μου...
δηλητηριο που πινω αχορταγα
κι ας με μεθαει γλυκα και παραλογα

Η φωνη σου με υπνωτιζει...μου δενει τα χερια
και με σπρωχνει στο κενο...στο ιδιο λαθος
στις ιδιες σκεψεις παλι απο την αρχη...
κι ας ειναι πια η αναμνηση μου ενα σκονισμενο κειμηλιο
στο μπουντρουμι της καρδιας σου

ΣΥΝΕΛΘΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!!!
Φτανει πια!
Ραγισες!
Εσπασες!
Δεν μπορω αλλο να μαζευω τα κομματια σου!
Με πονας και δεν αντεχω αλλο τετοιο πονο!

Μολυνθηκες καρδια μου...
αλλα μην φοβασαι...
μονη μας σωτηρια..να σε ξεριζωσω!
για να βρουμε την γιατρεια!
Θα σε πλυνω με τα δακρυα μου
θα σε μεθυσω με το κρασι της λησμονιας
κι οταν καθαρισω το σαπιο αιμα
θα σε σκεπασω με το πιο ζεστο και μυρωδατο τριανταφυλλο
να μην κρυωνεις μακρια του...να μην θυμασαι το αρωμα του!
Θα σε κλεισω σ'ενα χρυσο κουτι...
και θα πεταξω το κλειδι στα βαθη της αβυσσου!

Παμε καρδια μου...
παμε σωμα μου...
παμε ματια μου...
μην κοιτατε αλλο πισω-δεν σας βλεπει!
Βρηκε νεα αγαπη να λατρευει...
Εκλεισε την πορτα κι αλλαξε το κλειδι της καρδιας του!
Σας ξεχασε πια...
[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Χωρισμός,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ηταν αγαπη αραγε...?μονο αυτος ξερει...
 
Naiada Sissandra
09-12-2009 @ 02:41
Αχ βρε καρδια τρελλη(Γιαννης Πλουταρχος)

http://www.youtube.com/watch?v=IX6cyZAtchU
yiannistellidis
09-12-2009 @ 02:43
::up.:: ::up.:: ::up.::
efrosiba
09-12-2009 @ 02:52
Χείμμαρος πίκρας-απογοήτευσης-απελπισμένου έρωτα...
Δώσε στο χρόνο τα κλειδιά και κάνε τον πόνο σου δημιουργία...
Οπως σ'αυτό εδώ το πανέμορφα τραγικό ποίημά σου.... ::yes.:: ::hug.::
χρηστος καραμανος
09-12-2009 @ 03:00
ΣΥΝΕΛΘΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!!!
Φτανει πια!
Ραγισες!
Εσπασες!
Δεν μπορω αλλο να μαζευω τα κομματια σου!
Με πονας και δεν αντεχω αλλο τετοιο πονο!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΚΟΥΜΠΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑΪΑΔΑ!!! ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
martin luther
09-12-2009 @ 03:01
Μάζεψε τα κομμάτια σου Μαρία μου, είναι φτιαγμένη και η ζωή απο τέτοια, κάνουν ωραίο ψηφιδωτό, ξανακόλλα τα και αυτή την φορά βάλε τσιμέντο όχι οποιαδήποτε κόλλα, κανείς δεν αξίζει τέτοιο πόνο, και όχι να πονάει τόσο πολύ, για κάποιον που δεν τον αγάπησε αληθινά ( λες τώρα είναι ήδη αλλού ) άρα δεν σε αγάπησε όσο εσύ, σίγουρα!!! η αληθινή αγάπη δεν τελειώνει ποτέ, αλλάζει, μεγαλώνει, ρέει, μεταμορφώνεται, αλλά δεν τελειώνει!!!!!!! άκουμε Μαρία μου κάτι ξέρω και εγώ γιατί έχω αγαπήσει πολύ!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::blush.::
poetryf
09-12-2009 @ 03:57
Σπαρακτικά όμορφο
όπως ακριβώς η κραυγή του πόνου! ::yes.::
sofiagera
09-12-2009 @ 04:23
Η φωνη σου με υπνωτιζει...μου δενει τα χερια
και με σπρωχνει στο κενο...στο ιδιο λαθος
στις ιδιες σκεψεις παλι απο την αρχη...
κι ας ειναι πια η αναμνηση μου ενα σκονισμενο κειμηλιο
στο μπουντρουμι της καρδιας σου ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ.......
Δέσποινα1971
09-12-2009 @ 04:59
σύνελθε καρδιά μου
φτάνει πια!
ράγισες!
έσπασες!
εν μπορώ άλλο να μαζέψω τα κομμάτια μου
Με πονάς και δεν αντέχω άλλο τέτοιο πόνο
...πάμε καρδιά μου
πάμε σώμα μου
πάμε μάτια μου.....
...μόνο τέτοια αγάπη
αιώνια μας λυτρώνει!!!!
καλό σου απόγευμα!!!

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
sofianaxos
09-12-2009 @ 09:39
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
09-12-2009 @ 11:11
Η απόγνωση της καρδιάς που συνεχίζει να αγαπά , μιαν αγάπη που τέλειωσε , είναι η πιο πικρή στιγμή , ο πιο δυνατός πόνος και τον σκιαγραφείς άριστα στους στίχους σου!!!! ::up.:: ::love.:: ::yes.::
malkon64
09-12-2009 @ 12:05
Ποίηση Γεμάτη Πόνο ....................
Ποίηση (ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ) θα έλεγα άν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
αυτή τη λέξη Αλλά και με μιά (τάση) Αισιοδοξίας !!!!!!!!!!!!

Μπράβο !!!! ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο