ΕΛΕΑΝΝΑ
09-12-2009 @ 03:07 | ::devil.:: κι αν γινομαι άδικη μΕ αρεσει.. ανάμεσα μας δεν υπάρχουν τέτοιοι...απλως εμένα με πιασε το κακιασμένο μου ::devil.:: ΄πάντως για το χάσιμο και τη φύρα που έχω δεν κάνω αυτοκριτική ποτέ.δεν με ...πονεί και δεν με σφαζει το έργο πια ::rol.:: | |
χρηστος καραμανος
09-12-2009 @ 03:04 | Άκουγα αστεία τσιριχτές πνιχτές κραυγές
Ωραία βάσανα απαλά σαν το μετάξι
..Στα θεωρεία προτιμούν λογοτεχνία
Απίστευτα φρικτή κακοτεχνία…
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΜΠΡΑΒΟ ΕΛΕΝΗ!!! | |
TAS
09-12-2009 @ 03:41 | Η έπαρση, εκτός από τα πανηγύρια, φωλιάζει παντού. Ελοχεύει ακόμα και στις πιο καταχωνιασμένες γωνίτσες της έκφρασης. Κι η πιο δοκιμασμένη θεραπεία, από αρχαιοτάτων χρόνων, παραμένει, η κατά τακτά διαστήματα, αυτοσατίριση . . .
Κι είσαι μέσα, Ελένη . . | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
09-12-2009 @ 04:05 | ::kiss.:: έτσι ::kiss.:: | |
Δέσποινα1971
09-12-2009 @ 06:10 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
sofiagera
09-12-2009 @ 11:54 | Αυτά ήταν νάρκες διασκέδαση επικίνδυνη
Κυλιόμουν μες τη λάσπη από τα γέλια
Καθυστερούσα να συνέλθω απ’ τις βολές
Πόσο με τράνταζαν αυτοί οι ποιητές ::rock.:: ::angel.:: ::rock.:: | |
ΤΕΛΛΟΣ
09-12-2009 @ 14:01 | Δεν υποφέρεις πια.. κατάλαβες ;με πρόδωσες…
ο πιο μεγάλος φόβος μου ::cool.:: | |
prince philip
10-12-2009 @ 09:50 |
Σταυροφορίες εντυπώσεων με λύγιζαν
Το υπερεγώ τους με επάρσεις πανηγύριζαν
Αν ήθελα αθώα και ελεύθερη τη σκέψη μου
Θα πρεπε πρώτα να κρυφτώ πίσω απ’ τη θέση μου…
Δύσκολα όμως γιατί μέσα μου απαιτούσα
Να κάνουν παύση να μετρήσω την αξία μου
Να βρω μια ασπίδα να χωρέσω εκλιπαρούσα
Το χώρο και το χρόνο επιθυμούσα…
Μα δεν υπήρχε πουθενά να φωσφορίζει
Μία κατεύθυνση να πάρω ή μιά πυξίδα
Όσο για έξοδο –αλίμονο-ουδεμία
Μάτωνα εκεί..μες την ομίχλη σε πορεία..
γραφεις κ α τ α π λ η κ τ ι κ α
::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μαυρομαντηλού
02-12-2012 @ 20:54 | Να βρω μια ασπίδα να χωρέσω εκλιπαρούσα
Το χώρο και το χρόνο επιθυμούσα…
Μα δεν υπήρχε πουθενά να φωσφορίζει
Μία κατεύθυνση να πάρω ή μιά πυξίδα
Όσο για έξοδο –αλίμονο-ουδεμία
Μάτωνα εκεί..μες την ομίχλη σε πορεία..
Αυτά ήταν νάρκες διασκέδαση επικίνδυνη
Κυλιόμουν μες τη λάσπη από τα γέλια
Καθυστερούσα να συνέλθω απ’ τις βολές
Πόσο με τράνταζαν αυτοί οι ποιητές!
Θα αρρωστήσεις απ’ τα λΗΜΜατα ξεθώριασες
Δεν υποφέρεις πια.. κατάλαβες ;με πρόδωσες…
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΡΩΤΑ ΑΠ'ΟΛΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙΣ ΕΣΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
 |
