|
| Κι απόψε | | | κάθε βράδυ που' μαι μόνη
κι η μορφή σου με στοιχειώνει,
προσπαθώ το χωρισμό να ξεπεράσω...
και να πείσω την καρδιά μου
πως δεν θα' ρθεις πια κοντά μου,
μα δε βρίσκω το κουράγιο να ξεχάσω...
κάθε βράδυ μες στα βράδια,
σε φωτιές και σε σκοτάδια,
προσπαθώ απ' το μυαλό μου να σε σβήσω...
μα όλο έρχονται οι λύπες,
και τα λόγια που μου είπες
με πονούν, και δε μ' αφήνουν να σ'αφήσω...
έτσι πάλι και απόψε,
τη ζωή μου έλα και κόψε,
σε προσμένω με γλυκειά παραφροσύνη...
να μου πεις ότι φοβάσαι,
να σου πω να μη λυπάσαι,
σ'αγαπώ...και ό,τι θέλει ας γίνει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ 14-05-2005 | lina2,καλη μου να με σχωρας,αλλα τιποτε το ιδιαιτερο.εχεις γραψει παρα πολυ καλυτερα.και παλι φιλοι ε!!! | | lina2 14-05-2005 | συγχωρεμένος τέκνον μου! χα χα! :) τα έχουμε πει αυτά! ;) | | Tilt 14-05-2005 | Τι ακριβώς σ έκανε να το δημοσιεύσεις ; (Θα μου πεις, κάτι Νίκοι, κάτι Πολυτίμες...Εμ, έτσι όπως κατάντησε το σάΐτ...) | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 14-05-2005 | δημοσίευε ότι αισθάνεσαι και άσε τους ποιητές να ψάχνουν όμορφα λόγια που ίσως καταφέρουν να αγγίξουν αυτά που αισθάνεσαι...... | | Γιώργος_Κ 15-05-2005 | Πανέμορφο....μα πετυχημένες ομοιοκαταληξίες Λίνα!! Νομίζω οτι είναι περιεκτικότατο και μεστό, και μπορεί κανείς να βγάλει πολλά συμπεράσματα για τα συναισθήματά σου!! Καλημέρα!! | | lina2 15-05-2005 | σας ευχαριστώ :) | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|