χωρικός
09-12-2009 @ 15:32 | πολύ όμορφο ..σουγκαράκι!
καλό ξημέρωμα ::yes.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
09-12-2009 @ 15:33 | Ποιητικό ...κέντημα!!!
Μερικές φορές τρομάζω με το πόσο δυνατή ποίηση
γράφουν νέα παιδιά.
Μένω εκστατικός και αναρωτιέμαι γιά τη συνέχεια.
Γιά το που μπορούν να φτάσουν.
Έτσι ακριβώς αισθάνομαι τώρα.
Τα μπράβο είναι λίγα.
| |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
09-12-2009 @ 15:38 | Και το θέμα....το δέντρο,οι ρίζες στον αέρα....
Ελένη!!!!! | |
ΤΕΛΛΟΣ
09-12-2009 @ 16:10 | Κλαδιά μου είχα πάντοτε τις ρίζες κάποιου δέντρου.
Να μεγαλώνω ανάποδα, να με μετράν τ’ αστέρια.
Ίδια στα ίδια ήμουνα, στην άκρη –εγώ-του κέντρου…
Πόσες φορές ευχήθηκα, χώμα να ζει εντός μου,
λησμονημένες πια σιωπές να πάψω να αγγίζω.
Τα χέρια μου κουράστηκαν και μέσα μου ραγίζω.
Χίλια και δυο αναθέματα κατήγγειλα στη μοίρα,
που μ’ έκανε ασώματη πνοή για τους διαβάτες
και διαθήκη μ’ άφησε τα βήματα στις στράτες.
Πόσες κραυγές μετάνιωσα, που δείλιασα να βγάλω.
Θύελλες δεν ξεσήκωσα, δεν ξύπνησα τους δράκους,
το παραμύθι μου μικρό, το τέλος του μεγάλο.
Κλαδιά μου είχα πάντοτε τις ρίζες κάποιου δέντρου
Κι οι ρίζες μου αγκυλώνανε τα μάτια του αέρα…
Συγνώμη για την επανάληψη, απλά ήθελα να το κρατήσω
για λίγο στα χέρια μου σαν νεογέννητο παιδί
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
νετη541
09-12-2009 @ 16:20 | ...ανπαίχταμπολ...!!!!... ::love.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
09-12-2009 @ 16:22 |
Πόσες κραυγές μετάνιωσα, που δείλιασα να βγάλω.
Θύελλες δεν ξεσήκωσα, δεν ξύπνησα τους δράκους,
το παραμύθι μου μικρό, το τέλος του μεγάλο.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
09-12-2009 @ 22:25 | Να σου πω πως τούτο δω το θεωρώ μοναδικό!
Με τον Γιάννη Κ με χίλια!
Αστέρι!!!
::love.:: ::up.:: ::up.:: | |
Δέσποινα1971
09-12-2009 @ 22:57 | πόσες κραυγές μετάνιωσα, που δείλιασα να βγάλω
θύελλες δεν ξεσήκωσα, δεν ξύπνησα τους δράκους,
το παραμύθι μου μικρό, το τέλος του μεγάλο!!!!!
την καλημέρα μου Ελένη!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
elpidakwstopoulou
09-12-2009 @ 23:51 | Πόσες κραυγές μετάνιωσα, που δείλιασα να βγάλω.
τα είπες όλα σουγκαρίτσα μου ΟΛΑ !! ::up.:: ::love.:: ::hug.:: μοναδική ζαχαρένια μου !!!!!!!! | |
Ιχνηλάτης
10-12-2009 @ 00:07 | Μπράβο!
Μπράβο!
Μπράβο!
Χίλιες φορές μπράβο!!!!
Εξοχο!!! | |
μηχανοδηγος
10-12-2009 @ 00:10 | Πόσες κραυγές μετάνιωσα, που δείλιασα να βγάλω
Αληθινά δυνατό..... | |
suaddo
10-12-2009 @ 00:29 | δεν υπαρχουν λογια ελενη!!!!
πραγματικα μας κανεις μεγαλη τιμη που γραφεις εδω και
σε διαβαζουμε...
και παλι μπραβο για το υπεροχο ΠΟΙΗΜΑ.. | |
Ελένη Σ.
10-12-2009 @ 00:38 | Υπέροχο, υπέροχο Ελενάκι μου!!! Το αγάπησα! Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος θαρρώ για να πεις αυτά που είπες! Μπράβο σου! | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
10-12-2009 @ 01:00 | εξοχο.............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
MARGARITA
10-12-2009 @ 01:50 | τι άλλο να πω εγώ;;; με όλους τους από πάνω μάτια μου ::hug.:: | |
Υποκρισία
10-12-2009 @ 02:42 | το βουλωνω κ εγω ας μιλησουν αλλοι......
::love.:: | |
poetryf
10-12-2009 @ 03:18 | Αφού η Γιούλη "το βούλωσε"...
Να μιλήσω εγώ που είμαι και πολυλογού; ::laugh.::
Τέσσερις (και ήμιση) στροφές μαγείας !
Συνεπαίρνεις τον αναγνώστη με τις εικόνες, τα εκφραστικά μέσα
τις ρίμες....μα κυρίως με τα συναισθήματα το "δένεις"
στις γητειές των στίχων σου!
Κι έχουμε ακόμα να δούμε πολλά...
Υποκλίνομαι! ::theos.:: | |
artista_k
10-12-2009 @ 06:30 | Οτι πιο ωραίο έχεις γράψει.............. ::love.::
Και δεν το βουλώνω!! ::razz2.:: | |
Σελίνα
25-02-2011 @ 02:17 | !!!!!!!! ::theos.:: | |
merlin17254
25-02-2011 @ 05:16 |
Κλαδιά μου είχα πάντοτε τις ρίζες κάποιου δέντρου.
Να μεγαλώνω ανάποδα, να με μετράν τ’ αστέρια.
Ίδια στα ίδια ήμουνα, στην άκρη –εγώ-του κέντρου…
.....Δέν έχω λόγια....Απλά...εγκρίνω καί επαυξάνω... | |
aridaios
25-02-2011 @ 05:31 | που μ’ έκανε ασώματη πνοή για τους διαβάτες
και διαθήκη μ’ άφησε τα βήματα στις στράτες.
::rock.:: ::up.:: | |
Ευανθία
25-02-2011 @ 12:03 | Πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΛΑΧΕΣΙΣ
25-02-2011 @ 18:30 | Πόσες φορές ευχήθηκα, χώμα να ζει εντός μου...
Πόσες φορές ευχήθηκα...χώμα...να ζει εντός μου...
Πόσες φορές....ευχήθηκα....χώμα...να ζει εντός μου...
...πετρώνει η ζάχαρη... | |
 |
