|
| Όσο φεύγω γυρίζω | | | Μέσα στα φευγιά της νύχτας... | |
Τα όνειρά μου, στα ψηλά τα κάρφωσα
Ξύλινα κάδρα, που τον τοίχο μου γεμίζουν
Τις αναμνήσεις, σε πτυχία άπλωσα
Και οι αφίξεις του μυαλού, πια δεν γυρίζουν
Τα σύνορά μου, σε λαθραίους άνοιξα
σε μια εισβολή από μοιραίους που κερδίζουν
Ότι αξίζει σε δοχεία άδειασα
Και πίνω πάλι στην υγειά όσων με βρίζουν
Είπα να το παλέψω
Και στιγμές να μου κλέψω
Ότι δεν με εκτιμάει
Ίσως να κοροϊδέψω
Κι όσο φεύγω γυρίζω
Κι όσο μένω θυμίζω
Κάτι απ' το παρελθόν μου
που δεν τολμώ να αγγίζω
Το δικό μου αστέρι
Πάντα θα το φωτίζω
στης καρδιάς μου τ' αγέρι
τα πανιά μου ορίζω
.
Τα όνειρά μου, στα φτηνά τα μάτωσα
Με τα καρφιά κάποιας πολύχρωμης εικόνας
Κι από το αίμα τους, τον κήπο πότισα
Για να φυτρώσει της ψυχής μου ο αιώνας
Τα μυστικά μου, σε ακραίους μοίρασα
Για να τα κάνουν πρωτοσέλιδα στον φθόνο
Κάποια ελπίδα, απ' τα παλιά θυσίασα
Και κάθε βράδυ στο δωμάτιο, κάνω φόνο
www.politis.musicheaven.gr
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Τα σύνορα του μυαλού αλλάζουν κάθε τόσο πατρίδες , διάλεξε μια και ζήσε, είναι η δική σου γη... | | |
|
ΙΩΑΝΝΑ 14-05-2005 | Κρύβει δύναμη ψυχής !!! | | stigmi 15-05-2005 | ..βγαζει πολυ πονο..και ειδικα η τελευταια στροφη.... Πολύ περιγραφικό !!! | | annaΤi 15-05-2005 | ...με κέρδισε ο τίτλος, σου.... όλα τα λεφτά!!!! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|