| |
Την Δημοκρατια των Εκβιαστων χαιρομαστε
εκβιαζoντας με αρχες Επαναστασης
Αυτην που μου προξενεψαν μα δεν αγάπησα τρελλά
Ισως γιατι την εκαναν πολυ φανερη
κι εξαπαταται ο ανθρωπος αν δεν την γεννησει μεσα του
αλλιως πως θα πιαστει απ' τ' απιαστα
Την ξεκινας απ' της ερήμου την καρδια
κι οχι απο την ερημιά
του καθενος γραφειου , κυριε πολιτευτα!
Λιγοστεψε το φως απο την λασπη
Μα την ειδα πανω απο πληθος σκουροχρωμων μορφων
κοιτουσε στην αντιθετη κατευθυνση
βυθισα το χερι μου στο σκοταδι του οχλου , την ακουμπησα
γυρισε
και μ' αγγιξαν τα ματια της
η Λιακάδα της
που χρωματα γεννά κι εβαψε μεχρι το φτυαρι μεσα μου
Μαζι μου ας το θαψετε
μα το στυλιαρι το σοφο κι απ' ολα χωρισμενο
παρτε το!
γνωριζει να υπερασπιζεται τον νομο πισω απ' τα τειχη
να μεταπλατει την διχονοια σ' αρμονια
κι αν η αναγκη ξεστρατισει
δικαιοσυνη κρυβει το βλεμμα της
θα το δεχτει και θα το θαψει αυτη μαζι της...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
