| |
Όταν η μέρα κυκλώθηκε με μαύρο φως είπες: «νύχτα, πάλι», αχ και να ‘ξερες…
Λίγο λίγο η ζωή ένα μεγάλο ίσως
Λεπτή γραμμή, δυο βήματα
Η αγάπη απ΄ το μίσος
λιγο λίγο ο άνθρωπος, ένα μεγάλο πρέπει
κι όσα τον βασανίζουνε
και άλλα τόσα αντέχει
Λίγο λίγο ο θάνατος ένα γιατί μεγάλο
Λεπτή που δε ματίζετε
κλώστη με δίχως άλλο
Όταν η νύχτα γέμισε με λευκό φως είπες : «Ξημέρωσε, πάλι», αχ και να ‘ξερες…
Αφιερωμένο σε εκείνους που ξέρουν να αντέχουν και σε εκείνους που τώρα μαθαίνουν…Καλή, ίσως Νύχτα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
