| |
Με βρίσκει η νύχτα να βρίζω πάλι να καπνίζω
Μεγάλη νύχτα στο άδειο σπίτι μοναχή
Και πάλι μόνη στα παλιά σοκάκια τριγυρίζω
Θυμώνουν οι ώρες που ξενυχτάω και σε σκέφτομαι
Σπάνε τα νεύρα που δεν έχεις μέσα σου ψυχή
Και ακόμα δεν κατάλαβες πόσο σε νοιάζομαι
Τα πάντα θα 'κανα να σ'εξαφανίσω
Τα πάντα θα 'κανα να σ'εκδικηθώ
Τη ζωή μου πίσω να κερδίσω
Τι δεν θα 'κανα για να σε μισώ
Τα πάντα θα 'κανα να νιώθεις χαμένος
Και ότι κέρδιζες να χάνεις μαζί
Απ'την ζωή σου κυνηγημένος
Χωρίς αγάπη, μόνος να ζεις
Παγώνει ο χρόνος και δεν θέλω εσένα να θυμάμαι
Σε πράγματα δικά σου πάλι να ξεσπώ
Σε λευκά σεντόνια τις νύχτες να κοιμάμαι
ʼλλο πια δεν το μπορώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
