Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εμβατήριο του θανάτου
 Αυτό είναι το πρώτο ποίημα που έγραψα και το οποίο περιλαμβάνεται στην τέταρτη ποιητική μου συλλογή,' Η φωτογραφία της καρδιάς μου', Ιωλκός 2008. Αφιερώνεται στον Οδυσσέα Ελύτη που με συναρπάζει.
 
Ο θάνατος
Το Βασίλειο του σκότους
Κι ο κλαυθμυρισμός των ψυχών του
Κι οι σταυροί των νεκροταφείων του
Στο πιο νοτισμένο χώμα του ο κηπουρός φυτεύει
Ένα κυπαρίσσι.

Ο θάνατος
Το κυπαρίσσι του
Κι ο λυγερός κορμός του
Και τα βελονωτά φύλλα του
Στο πιο ψηλό κλαδί του ο Χάροντας αγναντεύει
Ένα μνήμα.

Ο θάνατος
Το μνήμα του
Και τα πάλλευκα μάρμαρα του
Και το φλογισμένο καντήλι του
Στο πιο σμιλευμένο πλακόστρωτο ο συγγενής αποθέτει
Ένα στεφάνι.

Ο θάνατος
Το στεφάνι του
Και τα μυροβόλα άνθη του
Κι οι μενεξεδένιες κορδέλες του
Στον πιο αλαφρό κυματισμό τους ο ιερέας ψάλλει
Ένα τροπάριο.

Ο θάνατος
Το τροπάριό του
Κι η ουράνια μελωδικότητά του
Κι οι θρηνητικοί στίχοι του
Στο πιο ρυτιδιασμένο μάγουλο η θλίψη στάζει
Ένα δάκρυ.

Ο θάνατος
Το δάκρυ του
Κι η πικρή γεύση του
Κι η αυλακωτή όψη του
Στο πιο γοερό κύλισμά του ένα πρόσωπο μορφάζει
Το τέλος.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης
 
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
18-12-2009 @ 00:15
Το ποίημα αυτό πατάει στην καταπληκτική μοναδική τεχνική που χρησιμοποιεί ο Οδυσσέας Ελύτης στο πρώτο ποίημα της ποιητικής του ενότητας 'Του Αιγαίου'

Του Αιγαίου
Οδυσσέας Ελυτης



1.
Ο ερωτας.
Το αρχιπελαγος
Κι η πρωρα των αφρων του
Κι οι γλαροι των ονειρων του
Στο πιο ψηλο καταρτι του ο ναυτης ανεμιζει
Ενα τραγουδι

Ο ερωτας
Το τραγουδι του
Κι οι οριζοντες του ταξιδιου του
Κι η ηχω της νοσταλγιας του
Στον πιο βρεμενο βραχο της η αρραβωνιαστικια προσμενει
Ενα καραβι

Ο ερωτας
Το καραβι του
Κι η αμεριμνησια των μελτεμιων του
Κι ο φλοκος της ελπιδας του
Στον πιο ελαφρο κυματισμο του ενα νησι λικνιζει
Τον ερχομο.

oneiropola
18-12-2009 @ 00:56
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
την καλημερα μου
Naiada Sissandra
18-12-2009 @ 01:03
Δυνατο,συγκινητικο που ξυπναει αναμνησεις...
αγαπημενο Ισιδωρε!
μπραβο σου και καλη σου μερα ::up.::
sofiagera
18-12-2009 @ 01:37
Ο θάνατος
Το κυπαρίσσι του
Κι ο λυγερός κορμός του
Και τα βελονωτά φύλλα του
Στο πιο ψηλό κλαδί του ο Χάροντας αγναντεύει
Ένα μνήμα. ::yes.:: ::angel.:: ::yes.::

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΕΚΕΙ, ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ.........
sofianaxos
18-12-2009 @ 02:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
18-12-2009 @ 02:31
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΗ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΓΊΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
dante537
18-12-2009 @ 03:47
τέλος...ένα από τα τέλη που δεν υπάρχει νέα αρχή ::up.::
χρηστος καραμανος
18-12-2009 @ 09:44
Ο θάνατος
Το δάκρυ του
Κι η πικρή γεύση του
Κι η αυλακωτή όψη του
Στο πιο γοερό κύλισμά του ένα πρόσωπο μορφάζει
Το τέλος.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΝΤΟΥ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
malkon64
18-12-2009 @ 12:45
Στο πιο γοερό κύλισμά του ένα πρόσωπο μορφάζει

ΔΥΝΑΤΟΣ ΣΤΙΧΟΣ !!!!!!!!!!!!

Μπράβο !! ::up.:: ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο