| |
Και ξεκινας να γραφεις..
για τη ζωη σου..
για τα προβληματα και τους προβληματισμους σου..
Δυστυχως ειναι τοσα πολλα
και τοσο δυσκολο να τα αναλυσεις ολα αυτα...
Καθεσαι στο κρεβατι σου καθε βραδυ
και σκεφτεσαι για πολλη ωρα
σκεψεις,σκεψεις,σκεψεις
σου εχουν φαει το μυαλο..
Αυτες οι σκεψεις ομως δεν πρεπει
και δεν θα βγουν απο το δωματιο σου..
Μεσα στο δωματιο σου
ξετυλιγεις τον πραγματικο σου εαυτο
ξετυλιγεις το κουβαρι του μυαλου σου...
Μετα απο ολη τη γνωστη διαδικασια
του κλαματος,της απογνωσης
του σφιξιματος του μαξιλαριου
καθως προσπαθεις να εκτονωσεις την οργη σου
βγαινεις απο το δωματιο σου
φορωντας μια μασκα,ενα προσωπειο
σαν να πηγαινεις σε καρναβαλι
το καρναβαλι της ζωης...
Πρεπει,οφειλεις να εισαι χαρουμενος μπροστα σε αλλους
δεν θελεις να καταλαβουν τα πραγματικα σου συναισθηματα
τα μυστικα σου ,τα ονειρα σου
τα ονειρα αυτα που θελεις τοσο πολυ να πραγματοποιησεις
αλλα δυστυχως οι λογοι που θα σε κανουν να μην τα κανεις πραγματικοτητα
ειναι περισσοτεροι απο τις φιλοδοξιες σου
Εσυ πρεπει να βγεις εκει εξω στον κοσμο
αφου πρωτα εχεις αφησει σε ενα μαυρο κουτι
την αληθινη σου ζωη,τον εαυτο σου...
Ξερεις οτι κανεις δεν προκειται να σε καταλαβει
να συμμεριστει τα προβληματα σου
κανεις δεν προκειται να μπει στη θεση σου
απλα θα προσποιηθει οτι σε καταλαβαινει
και θα προσπαθησει να νιωσεις καλυτερα
Εσυ ομως δεν θες ολα αυτα
εσυ θες απλα να σε καταλαβει
γιατι θα νιωσεις οτι υπαρχει και αλλος
υπαρχει και αλλος που εχει παρομοια προβληματα
Μπορει να πας σε ψυχολογο,σε φιλο,σε συγγενη
με την ελπιδα οτι θα σε ακουσει αυτος ''ο καποιος''
αλλα κι αυτη η ελπιδα πεθαινει..
Θες να βρεις καποιον που να σε στηριξει
να στηριξει τα ονειρα σου
αλλα λυπαμαι που σου το λεω
δεν υπαρχει αυτο το προσωπο
Υπαρχεις μονο εσυ και ο εαυτος σου
ο μονος που θα σε νιωσει ειναι ο εαυτος σου
μην το ξεχνας ποτε αυτο....
Εχεις βαρεθει να παιζεις εναν δευτερο ρολο
εναν ρολο στη ζωη των αλλων
να εισαι ενας απλος κομπαρσος
να φορας ενα κοστουμι
και να υποδυεσαι καποιον αλλον
σε μια παρασταση που δεν σε νοιαζει πως θα καταληξει
Θελεις επιτελους να παιξεις τον πρωταγωνιστικο ρολο
τον πρωτο ρολο στη ζωη σου
κι οχι στη ζωη των αλλων
Προσπαθεις καθε βραδυ στο κρεβατι
να βρεις την λυση,να απαλλαχθεις
απο τα βραδινα βασανιστηρια του μυαλου..
Ξερεις ομως οτι ειναι ματαιο
και παρολ'αυτα συνεχιζεις
Τελικα μαλλον ισχυει
οτι η ελπιδα πεθαινει τελυταια...
Εχεις φτασει σε αδιεξοδο
εχεις βαρεθει το θεατρο αυτο
και ξαφνικα ερχεται στο μυαλο σου
να βαλεις ενα τελος σε ολα αυτα
με το να τερματισεις τη ''ζωη'' σου
Αλλα και παλι ελπιζεις αυριο να αλλαξει κατι
να γινει το θαυμα που περιμενες τοσο πολυ καιρο
ωστε να μην βαλεις τελος
και ολα επιτελους να γινουν φυσιολογικα
Ξυπνας ομως το πρωι
και συνειδητοποιεις οτι τιποτα δεν προκειται να αλλαξει
φτανεις παλι στη μοναδικη λυση
Πρεπει να σου πω ομως οτι θα δειλιασεις
δεν θα το κανεις αυτο
αντιθετα,θα βαλεις αυτη την υπεροχη και χαμογελαστη σου μασκα
και θα βγεις παλι απο το δωματιο σου
χωρις να δουν οι αλλοι το βλεμμα σου
και τα δακρυα που εριχνες ολο το βραδυ
Και ετσι θα συνεχισεις αυτη την μεγαλη παρασταση
μεχρι να φτασεις στον επιλογο του εργου..
και οταν πεσει η αυλαια
θα ακουσεις ενα μεγαλο χειροκροτημα
γιατι εισαι εξαιρετικος ηθοποιος....
ΤΕΛΟΣ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
