| |
[I][B]Ξεθωριασμένη φωτογραφία[/B]
Στου γραφείου μου το χάος
ξεθωριασμένη, φωτογραφίας γωνίτσα ξεπροβάλλει
φωτογραφία που βγήκαμε μαζί
σε μιαν ιστορία αληθινή.
Κοιτώ απ' το παράθυρο κι αναπολώ,
εμπειρίες έντονες, παλιές, γλυκές.
Σκεπάζω την φωτογραφία μ' έναν φάκελο
τάχα τυχαία, τάχα κατά λάθος.
Η μορφή σου όμως ξαναβγαίνει
χωρίς να μπορώ ν' αντιδράσω
μες απ΄του μυαλού μου τα άδυτα
τον λαβύρινθο της ψυχής μου
χαραγμένη βαθιά μες στην καρδιά μου.
Είχαμε πει πως η αγάπη μας
είναι κάτι ξεχωριστό
πως δεν θα ξεχαστούμε
κι όμως γίναμε κι εμείς
μια ανάμνηση σε μιά φωτογραφία.
Θυμάμαι με πόσο πάθος με κοίταγες
μια φωτιά που έλεγες ότι δεν θα σβήσει.
Θυμάμαι με πόση στοργή μ' αγκάλιαζες
μια πηγή, κι έλεγες ποτέ δεν θα στερέψει.
Θυμάμαι με πόση γλύκα με φιλούσες
μελισσούλα κι έλεγες, απ' την κυψέλη μου μακριά δεν θα πετούσες.
Ξεκίνησα το γραφείο μου να συμμαζεύω
έπεσε η φωτογραφία στο πάτωμα
σαν την αγάπη μας μέσα στον χρόνο.
Τα γράμματα σου δεμένα πίσω από τον τοίχο
να τα βγάλω; δεν ξέρω!
Την φωτογραφία σηκώνω με ιδιαίτερη στοργή
απαλά διώχνω από πάνω της την σκόνη
του καιρού αδιάψευστο στοιχείο
κοιτάζω ξανά το τριαντάφυλλο που σου είχα χαρίσει
μαζί με την καρδιά μου.
Σε κρύα θάλασσα μιά νύχτα το είχες πετάξει
κι εγώ δίχως μήτε το σακάκι του κουστουμιού μου να βγάλω
μπήκα μέσα και το έβγαλα.
Θυμάμαι με πόση απορία με κοίταγες
μιά φωτιά που μες την νύχτα μας ζέσταινε.
Θυμάμαι με πόση δύναμη μ' αγκάλιασες
σαν να μην ήθελες να μ' αφήσεις ποτέ σου.
Θυμάμαι με πόση αγάπη με φίλησες
μια αγάπη που αιώνια θα ζούσε.
Ανοίγω το συρτάρι
βάζω μέσα την φωτογραφία
τις αναμνήσεις κι αυτές μαζί θε να κλειδώσω.
Να 'σαι καλά, όπου και να 'σαι
για την όμορφη στιγμή που μου χάρισες
για άλλη μιά φορά
και για όλες τις αναμνήσεις τις παλαιότερες.
Κι εκεί στα κρύα του βορρά
να 'ναι ζεστή η καρδιά σου
όπως και τότε
ν' αγαπάς όπως αγάπησες εμένα![/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
