| |
Στο ύστερο φιλί σου
Ζω μες την ανάσα σου και νιώθω τη πνοή σου
ένα ταξίδι ξεκινώ νιότη να πιω απ΄τη πηγή σου
πρώτος σταθμός το μέτωπο όμορφα στιλεμένο
ούτε μια ζάρα απ το καιρό ουτ ένα απωθημένο
τα χείλι σου τριαντάφυλλα κόκκινα ανθισμένα
γυαλίζουνε στο δειλινό με νέκταρ ποτισμένα
και στο λαιμό σου όμορφο το δέρμα απλωμένο
ντυμένο άσπρο νυφικό λιτό μετάξι κεντημένο
τα στήθη σου τα ήμερα καμπύλες μετρημένα
τα πάθη σου τ΄ ανήμερα στον έρωτα δοσμένα
το άρωμα σου εξωτικό του πόθου το μεράκι
να με ζαλίζει σαν κρασί , αίμα ,γυαλί ,φαρμάκι
στα χέρια σου τα απαλά μωρό στην αγκαλιά σου
τα δάκρυα στο σώμα σου στολίδι στα μαλλιά σου
κι όλα θυμίζουν άνοιξη μα φέρνεις το χειμώνα
στα μάτια σου θυμήθηκα λίγα μου μείναν χρόνια
τη σκέψη σου εδιάβασα στη κάθε αναπνοή σου
έλα και κάτσε δίπλα μου λίγη ζωή μαζί σου
και τέλειωσέ με αλύπητα στο ύστερο φιλί σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
