| |
Δεν έγινα τραγουδιστής της παρακμής,
δεν μ' έχει η σχιζοφρένεια χτυπήσει,
μένω φρουρός μιας περασμένης εποχής,
παλιού, χαμένου ιδανικού που 'χει σαπισει.
Δεν έχω περιπολικά να με προσέχουν,
ούτε σκυλιά ξωπίσω μου τις νύχτες ν' αλυχτούνε
κι οι μισθοφόροι δεν νοιαστήκανε να τρέχουν
τις παιδικές αγάπες μου να κυνηγούνε.
Τρέχω ξοπίσω σου κι εγώ όπως τόσοι άλλοι,
όλοι μαζί να ψάχνουμε το λάθος του αθροίσματος.
Είσαι η αυτοκαταστροφή μέσα στη ζάλη
κι είμαι η άλλη όψη του νομίσματος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
