| |
10.32΄13΄΄ 23/12/2009
Δρόμος μακρύς η προσφυγιά με Χριστουγέννων χρώμα
σα πληγωμένη Παναγιά χωρίς φωνή και στόμα....
Και οι νεκροί που γεννηθήκαν ζωντανοί
θάχουν ανάθεμα..... γιορτή αληθινή...
Της Ιστορίας οι λυγμοί στης Βηθλεέμ τ' αστέρι
την ύστατη αυτή στιγμή γυρεύουνε νυχτέρι
Και οι πιστοί οι κολασμένοι επί γης
δάκρυ κι απόγνωση …… ντροπή ‘ναι της αυγής….
18.26΄07΄΄ 24/12/2009
Στις αχανείς τις γειτονιές των παιδικών μας χρόνων
κόσμοι κι αλάνες σε γωνιές αρχαίων πια αιώνων
μοιράζονται Χρόνια πολλά με κάλαντα κι αγκάλες
αθώα και αμαρτωλά όλα μαζί στις σκάλες
της ύπαρξης της παιδικής στο πρώτο το σκαλί της
μίας ζωής ονειρικής που δίνει το φιλί της
στους μπόμπιρες με τα κοντά παλιά παντελονάκια
επάνω τους και ακουμπά μιας ζήσης γαϊτανάκια
09.50΄06΄΄ 25/12/2009
Ρήξη Σε είπανε πολλοί, ρήξη της Ιστορίας,
τέλος κι αρχή μιας εποχής π’ όλα τα περικλείει,
μόνη του Νόμου εντολή του κόσμου Σωτηρίας,
κατάργηση της ενοχής που χάνεται και δύει,
θαύμα ακατανόητο για Ουρανούς κι Αγγέλους,
πως ο Αχώρητος χωρά, σε μιας Παρθένου μήτρα,
της Λογικής τ’ ανόητο, το χρέος του οφέλους,
πως γίνεται εξαγορά, από κατάρας σκήπτρα,
το πώς βρέφος αδύναμο, γεννιέται Ο Θεός μας,
φτωχά σεμνά και ταπεινά, της ύπαρξης ο Ήλιος,
το Φως το Παντοδύναμο, η Λύτρωση εντός μας,
πως γίνεται αληθινά, ολάκερη υφήλιος,
εκεί στην φάτνη ν’ ακουμπά, απλά σπαργανωμένη,
με μια μητέρα από μας, έναν συνάνθρωπό μας...
Στο έλεός Του κολυμπά, κοίτα η Οικουμένη,
Χριστός γεννήθηκε για μας, Ο άχρονος Θεός μας....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
