Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η γεύση της κολάσεως
 
Μισθοφόροι επαναστάτες
παιδιά του δρόμου με προστάτες
φορείς τεχνητών ιών
σπέρνουν τον μέγα πανικόν,
άνθρωποι άβουλοι παρασιτούν
νεκροί τη δόση αν δεν βρούν.
[B]Τόσα δεινά κι άλλα πολλά θα δούμε
με την αγάπη άμεσα αν δεν συστρατευθούμε.[/B]
Έκφυλοι βράδυ,ψευδοπιστοί πρωί
άνωστοι,άκεφοι,βουβοί
ιδανικά έχουν ψηλά:
πλούτο,ηδονή και τεμπελιά.
Τρέχουν πολλοί να βολευτούν
άδεια καρέκλα μόλις δουν.
[B]Τόσα δεινά κι άλλα πολλά θα δούμε
με την αγάπη σύμμαχο αν δεν συμπορευθούμε,
ό,τι γλυκό κι αν πούμε
με όσα πικρά θα ζούμε
την κόλαση όλοι θα γευτούμε.[/B]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
havana
28-12-2009 @ 08:19
::oh.:: ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!!!! ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
28-12-2009 @ 09:20
Λες πολλές αλήθειες
αλλά ο θάνατος δεν είναι η λύση

Καλή χρονιά
::yes.:: ::yes.::
katiabid...
28-12-2009 @ 09:25
συμφωνώ με το Γιάννη! ::up.::
yiannistellidis
28-12-2009 @ 11:41
::up.:: ::up.:: ::up.::
Gabri_gk
29-12-2009 @ 05:00
Σίγουρα δεν είναι η λύση ο θάνατος απλά ήθελα να δώσω μια τραγική διάσταση στο ποίημα για να υπάρξει μεγαλύτερος προβληματσιμός σχετικά με το πού πάμε,προς τα που βαδίζουμε ως σύγχρονος πολιτισμός...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο