[color=black][font=georgia]Ένα σκυλί κλαίει απόψε Άγιε Βασίλη
είν' η φωνή του σα να πονάνε άνθρωποι χίλιοι
στο παραπέτο ακροβατεί μια αγωνία
η νύχτα δράμα, τόσο που μοιάζει με κωμωδία
Δάκρυ σελήνης στάζει ασημένιο απ'τα σαγόνια
μια κουβερτούλα κίτρινα φύλλα, σπασμένα κλώνια
κόκκινα μάτια από το κλάμα κι απ' το θυμό
το προσπερνούνε κάτι διαβάτες, μαζί κι εγώ
Ένα σκυλί μαζεύει δύναμη όπου 'χει απομείνει
εγκαταλείπει τη φτωχική του ύστατη κλίνη
κοιτά τριγύρω με τη θολή του την ματιά
στη γλώσσα του λέει , κοιτώντας απάνω : Που ειν' τα σκυλιά;
Έπιασε αέρας κι η μαύρη τρίχα του ολόρθη
στου δρόμου στάθηκε τη δεξιά την γκρίζα όχθη
δίχως να κλαίει πια , μετρώντας φορτηγά
πήγα να τρέξω μα ήτανε ήδη αργά..
Ένα σκυλί γελάει απόψε Άγιε Βασίλη
θα' ναι η φωνή του σα να γιορτάζουν άνθρωποι χίλιοι
ένα αδέσποτο παρέσυρε το αμάξι
χρονιάρες μέρες, ευτυχώς, όλα εντάξει... [/color][/font]
