| |
Ξέχασες να ζήσεις
Ξυπνάς μια μέρα,
μ’έναν ήλιο σφαίρα,
να σου τρυπάει
το μυαλό,
ψάχνεις το τραίνο,
το εισιτήριο κομμένο,
ξέχασες να ζήσεις
της σιωπής
το ουρλιαχτό.
Ξυπνάς με ιδρώτα,
χτισμένη η πόρτα,
να γυρίσεις πίσω
δεν μπορείς,
τρέμουν τα χέρια,
πόνοι μαχαίρια,
ξέχασες να ζήσεις
ο εφιάλτης όταν κοιμηθείς.
Ξυπνάς στο χώμα,
ένα κουρέλι σώμα,
ο χρόνος
η άμμος που κυλά,
άδειο το σπίτι,
αίμα απ’την μύτη,
ξέχασες να ζήσεις
η μοναξιά σου απαντά.
Ξυπνάς θλιμμένος,
σ’ένα κορμί παγιδευμένος,
ο ίδιος είσαι
μα όλα τώρα αλλιώς,
ξέχασες να ζήσεις,
κομμάτια να γυρίσεις,
απ’το μεθύσι
κάτω
απ’των αστεριών το φως.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
