| |
| | Ευστοχία Συστήματος (ή αλλιώς Ομέρ Πριόνης) |  | | | «Για να αλλάξεις το σύστημα, πρώτα χρειάζεται τον εαυτό σου ν’ αλλάξεις..!» | | |
Κάποιοι που ξέρουν απ’ αυτά έχουν αναφέρει ότι μόνο κάποιες πολύ συγκεκριμένες στιγμές μπορεί κανείς να φύγει απ’ τούτου του ντουνιά τη φυλακή..
Μα γιατί φυλακή θα μου πεις;
Και ναι μπορεί να έχεις και δίκιο. Πιότερο με μαντρί μοιάζει, με κοτέτσι πιότερο..
Γιατί το λέω αυτό;
Κοίτα είναι κάτι βιωματικό, ότι και να πω με λόγια δε θα το καταλάβεις αν δε το νιώσεις..
Και πώς θα το νιώσεις;
Μα το μόνο που χρειάζεται είναι να βγεις. Όχι, όχι απ’ το καβούκι σου, απ’ το σπίτι σου κατ’ αρχήν.
Ναι δεν είναι το ίδιο. Καβούκι είναι κατά βάση αυτό που κρύβει το είναι σου απ’ τον κόσμο μα κι από σένα. Βγες απ’ τα ντουβάρια που ζεις αρχικά.
Και δες.
Μα πρόσεξε…
Δες και σαν βλέπεις, να είσαι εκεί.
Εκεί και να βλέπεις..
Είτε στο μετρό, είτε σε μια αγορά ένα μεσημέρι, όπου και αν μένεις..
Δες τους όλους πως γυρνάν, πως περπατάν.
Και μετά άσε την καρδιά σου να σου πει..
Αν θύμηση απ’ ανθρώπους της φέρνουν ή από κάτι αλλοτινό.
Σαν του μαντριού τα γίδια όπως λέγαμε..
Και κει σαν το θα το δεις συνεχίζουμε..
Λοιπόν, όπως λέγαμε έχουν αναφέρει εκείνοι που γνωρίζουν, πως απ’ τη φυλακή μπορεί κανείς να φύγει κάτι ιδιαίτερες στιγμές.
Στιγμές που κι χρόνος σαν μπερδεμένος λειτουργεί,
Μια και στο μεταίχμιο η πλάση τον φέρνει..
Σαν το ηλιοβασίλεμα ή την ανατολή, μα και τα μεσάνυχτα ή και το μεσημέρι..
Σαν τα ηλιοστάσια, σαν τις 21 του Δεκεμβρίου που ‘λέγανε κι οι Μάγιας.
Στιγμές που είν’ ο χρόνος στην κόψη, που τα πάντα περιμένουν κατιτίς να γεννηθεί, μα το παλιό ακόμα ζει κι αρνιέται να πεθάνει..
Κάτι τέτοιες στιγμές μπορεί κανείς να φύγει.
Είτε για κάπου αλλού να πά, είτε για να μπορέσει μια άλλη πια εστίαση από κει και δα να έχει.
Αν και τα δυό μπορεί να είν’ απλά το ίδιο πράμα..
Σαν την ώρα που «πάει ο παλιός ο χρόνος» ας πούμε..
Που είναι απ’ τις πιο μεγάλες του ανθρώπινου συνειδητού μα και του συλλογικού του ασυνείδητου αλλαγές.
Εκεί είναι που μπορεί και ο καθείς ν’ αλλάξει..
Και γιατί δεν γίνεται..;
Να είναι συνδυασμός τελικά..
Συνδυασμός ανθρώπινου λάθους μα και συστημικού ελέγχου, το μισό του λάθους που βρήκε ο Ομπάμα με τους ρουφιάνους του (βλέπε ΣΙΑ, αν και σιγά μην ‘κάναν λάθος οι τύποι, τόσο όσο στους διδύμους το πολύ. Ξέρεις τι λένε: το γνωρίζαμε, μα κάπου το αφήσαμε, παιζόταν πολλά λεφτά και 2- 3 πολέμοι για να κινηθεί κι η αγορά)..
Τώρα στα δικά μας, αυτοί καλά πουλάνε, ε περνάνε ήθελα να πω(;)..
Ανθρώπινο λάθος λοιπόν…
Αφού το ξέρεις μωρέ πως η τηλεόραση είναι το απόλυτο εργαλείο αποβλάκωσης, τι τη βλέπεις τη ρημάδα, και μάλιστα τέτοια χρονιάρα μέρα, ε;;;
Και άντε την έκανες που την έκανες την «εξυπνάδα», πώς κατάφερες να πέσεις στην δεύτερη κουτουράδα;
Εκεί που σε πιάνει ο «συστημικός έλεγχος»;;
Πώς περιμένεις δηλαδή να γίνει κάτι, να πας σε ανώτερη και καλά εποπτεία, τη στιγμή που βάζεις ΕΡΤ;
Και σου βγαίνει ο Ομέρ Πριόνης («χαϊδευτικό στο διαδίκτυο για τον Κακλαμάνη από τότε που σκότωσε αιωνόβια πεύκα για να κάνει παρκινγκ που και καλά το θέλανε οι κάτοικοι, χωρίς κανείς να το έχει ζητήσει..!). Και σου λέει λοιπόν ο τύπος, «καλά είναι τα όνειρα και οι ελπίδες, μα πρέπει να είμαστε και ρεαλιστές (το ληστές μ’ άρεσε), και να βάζουμε το κοινό «καλό» πάνω απ’ το δικό μας;;; Σαν το μπάρμπα Σαμ ένα πράμα «μη ρωτάς τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου, ρώτα τι κάνεις εσύ για την πατρίδα». Και μετά σε στέλνει να ρίξεις ατομικές να σκοτώσεις καμιά κατοστή χιλιάδα γυναικόπαιδα στη Χιροσίμα, ή εμπρηστικές να κάψεις καμιά εκατότριάνταρια χιλιάδες(130.000) αμάχους σε μια ανοχύρωτη Δρέσδη.
Αντί να κοιτάξει η «κοινωνία» να φτιάξει Ανθρώπους (ναι με το κεφαλαίο το Α), που να αναζητάνε την Ουσία, το Είναι τους, τη Χαρά την Ομορφιά, την Αγάπη , την Ευδαιμονία. Ου-τοπικά αυτά θα μου πεις, σε τούτον τον ντουνιά, κι έχει δίκιο, μια που καταφέρανε τον τόπου του Ου να φτιάξουνε και να μας έχουν μέσα..
Μόνο που υπάρχει κάτι που το ξέρουν, το υπολογίζουν, το φοβούνται, γι’ αυτό με νύχια και με δόντια προσπαθούν, μαντρωμένους να μας κρατούν. Όλα αυτά που μας στερούν, μέσα μας είναι, και σαν τον σπόρο στο χιονιά, ν’ ανθίσουν περιμένουν! Και μας φοβούνται πιο πολύ απ’ όσο εμάς φοβίζουν. Το μέσα τους αντανακλούν του κόσμου οι ληστάδες..
Ναι αλλά αφού αυτοί το παιχνίδι τους παίζουν, εσύ πώς περιμένεις να την κάνεις απ’ τον τροχό της φυλακής ετούτης σαν τα μούτρα τους κοιτάς;;
Ε ναι δεν παίζει, έτσι απλά..
Άντε τώρα, φάτους στη μάπα άλλη μια χρονιά, και ας σου ευχηθώ και γω,
Καλή χρονιά, μα πιότερο σου εύχομαι,
Καλή αφύπνιση μες στη Χρονιά να έχεις.
Και του χρόνου, με τις υγείες μας..
Α και στο επόμενο «παράθυρο»,
Χωρίς Ομέρ Πριόνη μωρέ!!
Μα και μακριά απ’ όλους αυτούς που τα όνειρά μας,
το είναι μας,
να πριονίσουν προσπαθούν!
Χρόνια Καλά!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο | | | |
|
Νεφελοβάτης
02-01-2010 @ 17:06 | Το κάθε σύστημα, με μέσους όρους και στατιστικές είναι φτιαγμένο να λειτουργεί.. Μα οι στατιστικές νούμερα και νόμους μαθηματικούς επεξεργάζονται..
Αν ο καθένας μας, Άνθρωπος γίνει, ε τότες..
Τότες δε θα ‘χουν τι να επε-ξεργαστούν..
| | **Ηώς**
02-01-2010 @ 23:33 | Καλή αφύπνιση μες στη Χρονιά να έχεις.
::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | katiabid...
03-01-2010 @ 00:05 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
