| |
Περι-μένω...
την ακρόαση της χροιάς σου...
διψασμένος από ήχους...
που υπό-σχονται παρα-μύθια...
στις άγονης κοιλάδας τα πλευρά...
που όργωναν με στείρους καρπούς...
***
Περι-μένω...
μια νότα απ' την αφή σου...
σφραγισμένη απ' την γεύση των χειλιών σου...
ζεστή σαν ανοιξιάτικο χάραμα...
πολύχρωμη σαν το ουράνιο τόξο...
***
Περι-μένω...
την πρό-κλήση της ψυχής σου...
με ταχύτητα που ξεπερνά τον χρόνο...
νοσταλγώ ν' αφεθώ στο φτερούγισμα...
μιας παράνομης εφηβείας...
που τα λάφυρα θα εξ-αγοράζουν την θλίψη...
στολίζοντας τον θρόνο του έρωτα...
από λευκές γαρδένιες του πόθου...
***
Περι-μένω...
το σύνθημα της καρδιάς σου...
για να ξυπνήσω απ' τον λήθαργο...
να καλπάσω σαν άνεμος...
βροντο-φωνάζονταςσαν αγρίμι...
πως υπάρχω...
στον πυρήνα των κυττάρων σου...
κολυμπώντας στις ακτές απ' τα μάτια σου...
οργιάζοντας σαν λεπίδα που αναπαράγει το χάδι...
έτσι απλά...
για να ταξιδέψω στο άβατο της ύπαρξής σου...
Ψυχή μου...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
