ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
03-01-2010 @ 14:42 | οδοιπορικό στον πόνο Άρη... ζόρικο!!! | |
gogotheodoridou
03-01-2010 @ 14:44 | πωπω ::cry.:: .......πολυ θλιμένο.....εύχομαι να μη το έχει βιώσει κανείς και να είναι απλή εμπνευση | |
sofianaxos
03-01-2010 @ 14:49 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
oneiropola
03-01-2010 @ 14:50 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Celestia
03-01-2010 @ 17:29 | Φανταστικο!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
03-01-2010 @ 22:51 | Μες στην ψυχή σου θα με φέρεις
Στη θύμηση μου θα υποφέρεις
Με τον αέρα που φυσά θα σου μιλάω σιγανά..............................
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
elpidakwstopoulou
04-01-2010 @ 03:15 | Μητέρα μου σαν φύγω μην λυγίσεις
Τι θα έχω πάψει άλλο να πονώ
Για όσα δεν μπόρεσα ποτέ μου να σου πω
Τις προσευχές μου να ρωτήσεις
συγκλονιστικό !!!!!!!!!!!!!!!!! ::cry.:: μπράβο Αρη !!!! ::theos.:: | |
Ναταλία...
04-01-2010 @ 04:41 | Άλλο πια μητέρα μην μιλάς
Κλάψε για μένα στης νυχτιάς τη σιγαλιά
Και γλυκά καθώς στερνά θα με φιλάς
Κλείσε για πάντα την άδεια μου ματιά
Με Ελπίδα ::cry.:: ::theos.:: ::sad.:: | |
Helene52
04-01-2010 @ 10:18 | Φοβερό !!!!!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
havana
04-01-2010 @ 10:58 | Φύσηξε καυτός Ανατολικός άνεμος και μου καψε την
[καμμένη ήδη] ψυχή μου!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ανατολικός
04-01-2010 @ 11:13 | αναρωτιέμαι αν υπάρχει άλλος δρόμος πλην του ολοκαυτώματος της ψυχής για να δημιουργήσει κανείς ... όλοι πρέπει να καούμε για να γεννήσουμε ένα ποίημα ;
χάθηκε κι ένας πιο εύκολος δρόμος ;
από καρδιάς ευχαριστώ για τα καλά λόγια - και για τις φατσούλες ... είναι καλό να βλέπεις χαμογελαστά προσωπάκια , έστω κι αν είναι κίτρινα ...
και καμιά κριτική , απορία ή πρόταση δεν θα με πείραζε επίσης ...
εύχομαι οι μισές από τις ευχές που λάβατε για τις γιορτές να πιάσουν και θα είναι αρκετές ...
::hug.:: μια αγκαλιά για όλους ... | |
Μνησαρέτη
04-01-2010 @ 13:27 | Ας μην φυλάξει ποτέ, για καμιά μητέρα τέτοια τύχη...
Το ολοκαύτωμα της ψυχής, μέχρι την έμπνευση να φτάνει... Μόνο... | |
Εύφορος ...
11-01-2010 @ 01:33 | Άρη , αυτή είναι η πρώτη φορά που σε διαβάζω και σ ε ανακαλύπτω .. αν και δεν μου αρέσουν τα ευχολόγια λόγω του ότι πιστεύω στη δράση ... θα μου επιτρέψεις εκτός από τον έπαινο που θα σου δώσω γιά το ύμνο που μόλις διάβασα να σου χαρίσω και ακ΄ποιους αποσπασματικούς στίχους ...
Νοιωσε το φως που ερχεται
απο το γαλαξια ,
δεξου το δωρο της ζωης
μεγαλη εχει αξια .
Να μη θυμασαι πια το χθες
και τα παλια σου βηματα ,
μη σε φοβιζει ο καιρος
oυτε τ` αγρια κυματα .
Τη σκεψη σου περηφανα
αφησε να πλανιεται ,
εκει οπου το ειναι σου
τωρα ξαναγεννιεται .
Με αγάπη
Γιάννης
ΥΓ
Είναι τόσο αρχαίοι από τότε που δεν γνώριζα καν πως βάζεις τόνους χα χα χα ...
| |
Γιάννης Χρυσέλης
22-08-2010 @ 13:52 | ::yes.:: ::yes.:: | |
 |
