| |
sofianaxos
04-01-2010 @ 01:07 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | giannis0911
04-01-2010 @ 01:25 | Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε και εύλογα το ερώτημα είναι,τι μας γέννησε.
Ολοι χωρίςθεό είμαστε , απλά γιατί ο θεός υπάρχει ή δεν υπάρχει , είναι απών.
Και για να το διατυπώσω καλύτερα,είμαστε παιδιά αγνώστου πατρος,δεν
γνωρίζουμε ούτε θα γνωρίσουμε τον πατέρα όσο ζούμε , είμαστε όπως
εκείνα τα παιδιά που μεγαλώνουν ορφανά.Εχουν τον πατέρα στην καρδιά.
Δυστυχώς οι περισσότεροι,δεν αντέχει η καρδιά τους να το παραδεχτούν.
Οταν κοιτάς στον ουρανό και δεν βλέπεις τίποτα έχεις δύο επιλογές :
ή κοιτάς την μοναξιά που νιώθεις μέσα σου και την λυτρώνεις με ένα θεό
γέννημα θρέμα της φαντασίας σου ή χαμηλώνεις τα μάτια και κοιτάς τον
συνάνθρωπο, τον κάνεις σύντροφο , φίλο , πατέρα , αδερφό , σύζυγο ,
τον αγαπάς και πορεύεσαι μαζί του . Αφήνεις τον θεό ήσυχο και σε
αφήνει και αυτός ήσυχο να ζήσεις την ζωή σου . Κοιμάσαι το ψέμα ή
ξαγρυπνάς την αλήθεια . Τρίτο δεν χωράει . Και για να πεθάνεις σαν
άνθρωπος πρέπει να ζήσεις την ζωή που σου ορίστηκε να έχεις,όχι αυτή
που εσύ φαντάστηκες. Χαμηλώνεις τα μάτια , όχι στο χώμα από φόβο ή
ντροπή ,αλλά ευθεία εμπρός,υπερήφανα ,με βλέμμα σταθερό και αγαπάς
Πόσο ρηχή και άδεια θα ήταν η ζωή μας , αν όλα ήταν μπροστά μας ,
φανερά; Η απουσία του θεού , δίνει την δυνατότητα της επιλόγης στον
άνθρωπο να ζήσει ελεύθερος ότι αυτός βουληθεί . Κόβει το σπάγκο που
θα μας έκανε μαριονέτες . Μας εκτρέπει να βιώσουμε την αλήθεια της
αγάπης και να ελευθερωθούμε από τα δεσμά του θανάτου ή να
κλειστούμε ερμητικά στο εγώ μας και να ζήσουμε το ψέμα της μοναξιάς
και του φόβου .Ο θάνατος δεν αφαιρεί την αξία της ζωής,αλλά δίνει στην
κάθε της στιγμή μία ένταση μοναδική.Και εσύ έχεις την επιλογή στα χέρια
σου για το πως θα την ζήσεις . Γονατιστός ή όρθιος .Ψεύτικα ή αληθινά .
Αλλιώς δεν έχει . Ανθρωπος σημαίνει να δίνεις το ένα σου χέρι σε αυτόν
που είναι πίσω σου , στην σκάλα της ζωής , για να τον τραβήξεις ,και να
απλώνεις το άλλο σου χέρι εμπρός για να σε τραβήξουν , μέχρι να σε
αγκαλιάσει ο θάνατος .Τό φάρμακο ενός ορατού θεού λυτρώνει από τον
φόβο του θανάτου και της μοναξιάς, αλλά , σκοτώνει από τις
παρενέργειες , αφαιρεί την ανθρώπινη υπόσταση. Το θαύμα της ζωής
γίνεται τραύμα , πληγή ανοιχτή που αιμορραγεί διά βίου ,γάγραινα που
σαπίζει κάθε τι ανθρώπινο που έχουμε μέσα μας .Από τότε που ο
άνθρωπος κατάλαβε πως ζεί και αφου ζει θα πεθάνει , αντί να σταθεί με
θάρος,και συνειδήτα να ζήσει την ζωή του ,κέρδισε ο χάρος το παιχνίδι
Τρέχει αλώφρονας να ξεφύγει ποδοπατώντας κάθε τι ανθρώπινο στό
πέρασμα του πανικού του . Και ο χάρος διπλά νικητής.Να σου παίρνει
ζωή και αξιοπρέπεια μαζί .Οτι ποιό ατιμωτικό για ένα θνητό .Να
ποδοπατάει την υπαρξή του .Ο θάνατος είναι ένα φαινόμενο έγκυρο και
υπαρκτό. Τόσο αληθινό όπως η γέννηση και η ζωή .Αν αφαιρέσεις το
θάνατο είναι σαν να αφαιρείς την ίδια την ζωή από μεσα σου. Ενα άλλο
φενόμαινο που αντισταθμεί την απώλεια του θανάτου είναι ο έρωτας.Το
άλλο πρόσωπο της ζωής . Το ένα αφαιρεί και το άλλο προσθέτει .Ενας
αέναος κύκλος , αθανασία στο άπειρο. Και ο έρωτας για την τη ζωη με
όσα αυτή συνοδεύεται γεννά την αγάπη. Η αγάπη πολλαπλασιάζει την
χαρά και μειώνει την λύπη .Αν οι άνθρωποι αγαπούσαν δεν θα
χρειάζονταν θεικές έντολες. Γι αυτό και αυτές οι εντολές είναι
ατελέσφορες . Οτι αγαπάμε παύει να είναι απεναντί μας , μπαίνει μέσα
μας . Οπως η ζωή , ο άνθρωπος και τόσα άλλα όμορφα . Γιατί η
αλήθεια κρύβεται στην ομορφιά .Εκεί ψάξε να την βρείς . Την αγάπη
που νοστιμίζει την ζωή μας πρέπει να την γευώμαστε , να θρεφόμαστε
απ αυτήν και να τρέφεται από εμας .Την κορυφή της πυραμίδας των
ανθρώπινων αρετών την κατέχει η αγάπη. Αμα έχεις την αγάπη στην γη
τι να κάνεις τον παράδεισο στον ουρανό; Εδώ είναι ο παράδεισος του
θεού , μόνο που ο άνθρωπος αρνείται πεισματικά να τον ζήσει ,θέλει να
ζεί έκπτωτος.Εχει τα πάντα στα χέρια του και φαντασιώνεται ουράνιες
βασιλείες .Η αγάπη είναι ο μυστικός δρόμος που οδηγεί στην γνώση
της ζωής και όχι η σκέψη .
"πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής σου"
::smile.:: | | oneiropola
04-01-2010 @ 01:33 | Η αγάπη είναι ο μυστικός δρόμος που οδηγεί στην γνώση
της ζωής και όχι η σκέψη .
"πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής σου"
........... ::theos.:: ......... | | Ναταλία...
04-01-2010 @ 03:57 | Ανθρωπος σημαίνει να δίνεις το ένα σου χέρι σε αυτόν
που είναι πίσω σου , στην σκάλα της ζωής , για να τον τραβήξεις ,και να
απλώνεις το άλλο σου χέρι εμπρός για να σε τραβήξουν , μέχρι να σε
αγκαλιάσει ο θάνατος
Γιατί η
αλήθεια κρύβεται στην ομορφιά .Εκεί ψάξε να την βρείς . Την αγάπη
που νοστιμίζει την ζωή μας πρέπει να την γευώμαστε , να θρεφόμαστε
απ αυτήν και να τρέφεται από εμας .Την κορυφή της πυραμίδας των
ανθρώπινων αρετών την κατέχει η αγάπη. Αμα έχεις την αγάπη στην γη
τι να κάνεις τον παράδεισο στον ουρανό; Εδώ είναι ο παράδεισος του
πολύ μου άρεσε ::yes.:: ::xmas.:: ::theos.:: | | Akrivauthority
04-01-2010 @ 05:23 | Από την κορυφή του Ταύγετου...φτερούγισμα α'ι'τού...λάμψη στα μάτια μου ευθύς...Στη σκιά σου ψυχή μου, ξεκουράζομαι... ::hug.:: | | elpidakwstopoulou
04-01-2010 @ 05:59 | το ποίημα μοναδικό !!!! μα το σχολιό σου αξεπέραστο ..είχει κάτι από διάλεξη Λιαντίνη !!! σαν να τον άκουγα !!! σαν να με ακουγα ..λέξη λέξη συλλαβή συλλαβή !!!!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!!!!!
απιστευτα μοναδικό !!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | giannis0911
04-01-2010 @ 13:15 | Το στίγμα του ανθρώπου είναι το σημείο εκείνο που συναντιέται το
πεπερασμένο με το άπειρο .Στέκουμε ανάμεσα στο μηδέν του πρίν
και του μετά , ακροβατώντας ανάμεσα σε θέλω και σε πρέπει , τραγικοί
ισορροπιστές , κρίκοι μιάς αλυσίδας που μεμονωμένοι χάνουν τη
συνοχή τους , ένας νους χωρίς σύνορα που πρέπει να ανεχθεί μια γή
με σύνορα .Κλωστή που περνάει η φύση, στη βελόνα του απείρου και
υφαίνει το υφαντό του χρόνου . | | giannis0911
04-01-2010 @ 13:04 | Akrivauthority ::love.:: ::angel.:: ::hug.:: | | giannis0911
04-01-2010 @ 13:09 | sofianaxos, oneiropola ,Ναταλία, elpidakwstopoulou ,
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας
να είστε πάντα καλά | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
