Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 κάθε που βρέχει
 επανάληψη
 
Ποιόν να ρωτήσω να μου πει
με τι ξορκίζεται η σιωπή
με τι περνάει
και ποιος γητεύει μοναξιές
ποιος εξορίζει από το χτες
ότι πονάει

κι εγώ έχω ακόμη απούλητο
ένα κομμάτι εαυτό.
δεν θα το δώσω
να μείνω θέλω, προτιμώ
κλήμα αιώνια ατρύγητο
παρά να ενδώσω

κι έχω μια θάλασσα ψυχή
που σε καλούπια δεν χωρεί
δεν ξέρει μοίρα,
μα αν την αφήσω μοναχή
πνίγεται στα άδικα «γιατί»
και την αρμύρα

ρωτάω τη μάνα μου ξανά
πως γίνεται να με γεννά
κάθε που βρέχει
κι όλο αρχίζω απ' την αρχή
κι αντί το αίμα μου, βροχή
στις φλέβες τρέχει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
sofianaxos
04-01-2010 @ 22:47
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
flwredia
05-01-2010 @ 00:57
yperoxo ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Δέσποινα1971
05-01-2010 @ 00:59
::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
05-01-2010 @ 01:02
ρωτάω τη μάνα μου ξανά
πως γίνεται να με γεννά
κάθε που βρέχει
κι όλο αρχίζω απ' την αρχή
κι αντί το αίμα μου, βροχή
στις φλέβες τρέχει

Πολύ όμορφο
Μπράβο χρήστο
::up.:: ::up.::
Δήμητρα
05-01-2010 @ 01:11
Υπέροχο Χρήστο μου, ειδικά η τελευταία στροφή.... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο