| |
'Αναψε πυροτέχνημα στη μέση του πελάγου
και φώτισε της θάλασσας τον μαυρο ουρανό
σε πόσα ξόρκια εψαξα ένος μεγάλου μάγου
κινώντας την υδρόγειο μόνο για να σε βρώ
Κρατάς πορεία σταθερή στου άνεμου το κύμα
αφήνοντας του δόκιμου της λησμονιάς φιλί
τις ώρες που αγνάντευες του έρωτα το κρίμα
κρυμμένη σε ανοιξιάτικη βελούδινη βροχή
Με σύμμαχο και οδηγό της μοίρας το αστέρι
βυζαίνοντας μεγάλωσες στο γάλα μιας θεάς
όταν μονάχη έψαχνες στα πλήθη ένα χέρι
βασίλισσα στον θρόνο του κι αυτος ο βασιλιάς
Τώρα τα χρόνια μείνανε σημάδια στο κορμί
με γρίφους που κανένας δε τόλμησε να λύσει
και αν μές τα παραμύθια βρίσκεις την ζωή
ο δράκος της αλήθειας με μιας θα την ξεσκίσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
