| |
| | jazz αυτοσχεδιασμος Ii |  | | | Το προσχεδιο του γραφτηκε σε χαρτοπετσετες και μεσα απο ηχους jazz. σε ενα μαγαζι, μια βραδυα, απο εκεινες τις βραδυες. που το ποτο απο μονο του δεν σωζει | | |
Αυτοσχεδιασμος, λοιπον, σε ηχους jazz με σαξοφωνο
Παμε ξανα να δουμε
το φως απ την καντηλα που ανεβαινει διεξιοστροφα και μας τυλιγει
το δωματιο μας που οσο μεγαλωνουμε, τοσο και μικραινει
οι φιλοι μας, οι αγνωστοι και σκληροι αυτοι φιλοι μας
ο ακρατος πονος του ερωτα και η δια βιου εκμαθηση του
η αναγκη για καταταξεις, ομαδοποιησεις και γρηγορα συμπερασματα
το ρολόι που εκβιαστικα μας εντασσει στην αλληλουχια των γεγονοτων και δεν μας χαριζεται ουτε ενα λεπτο
οι μεθυσμενες φωνες στους δρομους που ξενυχτουν μαζι μας
η αβυσσος, οι κανονες του χαους κι εμεις στη μεση
η αγαπη που δεν ηταν αγαπη γιατι δεν διεκδικησε
η ντροπη για τα παρελθοντα και μελλοντικα ονειρα μας
τα στασιδια στους ναους για τις ικεσιες μας
το παλλομενο συμπαν και το πολυσυμπαν
η ζωη που μας πηρε ευλαβικα και υπουλα μεσα της και τωρα μας χωνευει
οι κλειδωμενες, σε στεγανα, μνημες μας και το κλειδι σε αλλους, που ακομα δεν γνωρισαμε
το ασαφες δικαιο και η απαξιωση των παιδικων μας αξιών
η συμφωνικη ορχηστρα πνευστων του Δημου και τα κυμβαλα
η σχετικοτητα του λευκου και η συνεχης εγρηγορση του παρατηρητη
η ακατανικητη ανασφαλεια μας για δικαιωση
η σεμνοτητα, που τελικα ηταν παραιτηση
ο φοβος του αγνωστου μυαλου μας και το ξεφρενο ανηλεες παιχνιδι του
η απολυτη τρομοκρατια της Ανοιξης και η εικασια των θεωρηματων του φωτος
η παγκοσμια δικτυωση μιας συλλογικης συνειδησης
τα υγρα σου ματια σου που μεσα τους κολυμπαει η ομορφια του κοσμου
η ποσοτητα και η ποιοτητα
η δειλια των σχεσεων και η κρυφη γοητεια της παραδοσης
η κρυμμενη ντροπη για την παρεκκλιση της ζωης μας και το βλεμμα μας χαμηλωμενο στο πατωμα
το γονατισμα του πολεμιστη και η στιγμη της αποφασης του να ξανασηκωθει, που δεν λεει να ολοκληρωθει
η αναγκαια πολιτικη ξεπερασμενων και ανισων θεσμων
τα φορτηγα που ηρθαν και διελυσαν το σπιτικο μας
η συγνωμη που δεν ειπωθηκε ποτε, οσο μεγαλοπρεπα επρεπε
οι καταρακτες που συνεχιζουν να πεφτουν, αγνοωντας την ερημια της νυχτας
η ιδιατεροτητα της πολυσυνθεσης και το μεγαλειο της μοναδικοτητας
τα καραβια με παραξενα ονοματα σε υπερποντια ταξιδια
οι κριτες μας και τα κριτηρια τους
ο παλμος του θανατου και η κυοφορια της συνειδησης μας
οι ποροι μας που δεν ξερουν πια πώς να ρουφουν και μονο ιδρωνουν
οι πίκρες που μας εξουθενωσαν και μας αδειασαν
τα κυταρα μας, αναξιοι απογονοι αστερων
τα υγρα του σωματος σου στο στομα μου, να σε κουβαλαω μεσα μου
η συντροφικοτητα και το μοιρασμα αλλα οχι η μοιρασια
το νεο επιπεδο που αναφυεται απο καθε συστημα, απροσμενα και ερημην μας
οι παλευκες επιφανειες που πανω τους γεννιεσαι , κατοικεις και πεθαινεις
το νοημα και το μη νοημα της υπαρξης
οι σφραγιδες γνησιοτητας που σε κανουν να αισθανεσαι διπλά μπασταρδος
το γατζωμα μου στο λαιμο σου, σαν ορφανο παιδι
οι οριστικα και αεναως επανερχομενοι νεκροι μας
η αβασταχτη και απολυτη μοναξια και αμηχανία μας μεσα σε τοσα και τοσους
Ενα πελωριο καιι αχρονο δακρυ, τα υγρα του σωματος μου
Ετοιμο απο καιρο να ξεχυθει ποταμι και να μοσχοβολισει το τοπίο, γιασεμι
Το γιασεμι
Το κατασπρο γιασεμι
(το σαξοφωνο σταματα αποτομα και μας αφηνει μετεωρους)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 5
| | | | | | | |
| | manpanou@yahoo.gr | | | |
|
**Ηώς**
09-01-2010 @ 00:13 | οι κλειδωμενες, σε στεγανα, μνημες μας και το κλειδι σε αλλους, που ακομα δεν γνωρισαμε
η σεμνοτητα, που τελικα ηταν παραιτηση................................
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | katiabid...
09-01-2010 @ 00:39 | όλο, όλο είναι ένα αριστούργημα Ποιητή
στα αγαπημένα μου εννοείται!!
καλημέρα ::hug.:: ::hug.::
::theos.:: | | νετη541
09-01-2010 @ 01:06 | ...με το γιασεμί...!!!... | | contrabando-86
09-01-2010 @ 02:13 | Ολα όσα ταλανίζουν το μέσα μας, όλα είναι γραμμένα εδώ...
Ολα όσα ολοι μας θα θέλαμε να εκφράσουμε, φίλε μου μας τα χάρισες...Νάσαι καλά... | | sofianaxos
09-01-2010 @ 02:34 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
09-01-2010 @ 03:10 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | χρηστος καραμανος
09-01-2010 @ 03:14 | Ετοιμο απο καιρο να ξεχυθει ποταμι και να μοσχοβολισει το τοπίο, γιασεμι
Το γιασεμι
Το κατασπρο γιασεμι
::up.:: ::up.:: ::up.:: mpravo ΦΙΛΕ ΜΟΥ!!! | | Ναταλία...
09-01-2010 @ 04:22 | τα φορτηγα που ηρθαν και διελυσαν το σπιτικο μας
η συγνωμη που δεν ειπωθηκε ποτε, οσο μεγαλοπρεπα επρεπε
Τέλειο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | Δέσποινα1971
09-01-2010 @ 04:38 | Ενα πελωριο καιι αχρονο δακρυ, τα υγρα του σωματος μου
Ετοιμο απο καιρο να ξεχυθει ποταμι και να μοσχοβολισει το τοπίο, γιασεμι
Το γιασεμι
Το κατασπρο γιασεμι!!!!!
από τα καλύτερα σου!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | sofiagera
09-01-2010 @ 04:43 |
ο ακρατος πονος του ερωτα και η δια βιου εκμαθηση του
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ramonatz
09-01-2010 @ 05:38 | ο ακρατος πονος του ερωτα και η δια βιου εκμαθηση του
η αγαπη που δεν ηταν αγαπη γιατι δεν διεκδικησε
η ζωη που μας πηρε ευλαβικα και υπουλα μεσα της και τωρα μας χωνευει
η ακατανικητη ανασφαλεια μας για δικαιωση
η σχετικοτητα του λευκου και η συνεχης εγρηγορση του παρατηρητη
η σεμνοτητα, που τελικα ηταν παραιτηση
η συγνωμη που δεν ειπωθηκε ποτε, οσο μεγαλοπρεπα επρεπε
ο παλμος του θανατου και η κυοφορια της συνειδησης μας
το νεο επιπεδο που αναφυεται απο καθε συστημα,
απροσμενα και ερημην μας
οι σφραγιδες γνησιοτητας που σε κανουν να αισθανεσαι διπλά μπασταρδος
Ενα πελωριο και αχρονο δακρυ,
τα υγρα του σωματος μου
το μάζεψα για να το χωρέσω
το μάζεψα για να το φορέσω
αν αφαιρέσεις μερικά περιττά 'και' & 'που' , ίσως και μερικές αναφορικές αντωνυμίες ,για να ρέει να ρέει να ρέει ό λόγος , θα είναι θανατερό.
Τώρα είναι έξοχο...
| | στίχος
10-04-2011 @ 08:52 |
http://www.youtube.com/watch?v=nzpnWuk3RjU&feature=related
..!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
