Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην Ακρη του Χρονου
 
Πάγωσα!
Το χρόνο και την σκέψη..
Εφιάλτες και όνειρα πλέκουν μυστικά παραδομένα
Στο άγνωστο μου αύριο
Στην οριογραμμή που χώρισε το χτες από το σήμερα,
Μέσα ένα κενό δωμάτιο του μυαλού μου,
Υπάρχει μια φωνή που λέει φύγε..
Και ένα χέρι που κτίζει μια νεα φυλακή
Πως μπορείς να χωρέσεις δύναμη και αδυναμία σε ένα τάφο
Πώς να μπορέσεις να σχίσεις ένα κομμάτι χαρτί με την ανάσα σου..
Στα δυο κομμένη και εγώ.
Το αβέβαιο παρελθόν μου και το βέβαιο μέλλον
Αλλάζουν ιδιότητες συνεχώς.
Και στο παράδοξο τέλος που υπογράφω
Τονίζω τα μαύρα γράμματα
Σημειωμένα με κόκκινη ευθεία γραμμή..
Έρχομαι…..ότι και να σαι..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ..ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ...
 
sofianaxos
11-01-2010 @ 07:43
::up.:: ::up.:: ::up.::
Νικηφόρος Ουρανός
11-01-2010 @ 08:06
Δική σου είναι η φωνή...όπως και το χέρι...Αν η οριογραμμή γινόταν πιο σαφής θα μπορούσες να αποδράσεις...αλλά τότε πώς θα γράφονταν κι αυτοί οι στίχοι? ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
11-01-2010 @ 08:48
Και στο παράδοξο τέλος που υπογράφω
Τονίζω τα μαύρα γράμματα
Σημειωμένα με κόκκινη ευθεία γραμμή..
Έρχομαι…..ότι και να σαι..
::yes.:: ::yes.::
mouse
11-01-2010 @ 09:05
Τονίζω τα μαύρα γράμματα
Σημειωμένα με κόκκινη ευθεία γραμμή..
Έρχομαι…..ότι και να σαι..
::angel.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
11-01-2010 @ 09:26
Και στο παράδοξο τέλος που υπογράφω
Τονίζω τα μαύρα γράμματα
Σημειωμένα με κόκκινη ευθεία γραμμή..
Έρχομαι…..ότι και να σαι..

::up.:: ::up.:: ::hug.::
Δέσποινα1971
11-01-2010 @ 09:30
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
sofiagera
11-01-2010 @ 09:35
Πώς να μπορέσεις να σχίσεις ένα κομμάτι χαρτί με την ανάσα σου..
Στα δυο κομμένη και εγώ.
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-01-2010 @ 09:45
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
efrosiba
11-01-2010 @ 09:51
Πως μπορείς να χωρέσεις δύναμη και αδυναμία σε ένα τάφο
Πώς να μπορέσεις να σχίσεις ένα κομμάτι χαρτί με την ανάσα σου.. ::up.:: ::up.:: ::up.::
giannis0911
11-01-2010 @ 10:52
Εξορία στη γη της απουσιάς ή φυλακή στη γη της παρουσιάς ;

Μοίρα είναι η πάλη του ανθρώπου προς τον κόσμο .Ο ανθρωπος παλεύει ενάντια στα αντικείμενα που ορθώνονται μπροστα του γιατί τα βλέπει και τα γνωρίζει . Τα αντικείμενα αυτά λειτουργούν ανασχετικά στις εφορμήσεις της ελευθερίας του . Την πάλη του ανθρώπου προς τα αντικείμενα συνοδεύει ο πόθος της υπέρβασης και ο φόβος της συντριβής . Προσδοκία και αποτροπή αποτελούν το περιεχόμενο της μοίρας που εκφοβίζει και γοητεύει τον άνθρωπο . Ότι μισεί και φοβάται , ότι αγαπάει και θαυμάζει , αποτελούν φαινόμενα που στέκουν μπροστά του και φράζουν το δρόμο του. Μοίρα του ανθρώπου είναι η πάλη του με τα φαινόμενα του κόσμου , τα οποία η συνείδηση του τα μεταμορφώνει σε προβλήματα . Λόγω της συνείδησής του ο ανθρωπος ζει την διάκριση και όχι την ενότητα . Κόκκινη γραμμή . Ο ανθρωπος προσφέρεται στον εαυτό του, όταν αναζητεί το απέναντι , και ορμά προς το απέναντι , όταν επιθυμεί να παραμείνει στον εαυτό του. Επικίνδυνη χρονοτριβή ανάμεσα στο να προχωρεί εμπρός και να κοιτάζει πίσω , πεθαίνει , όταν γεννιέται ,και συνταιλείται , όταν καταστρέφεται .Λαχταρά την μοίρα του , ενώ προσπαθεί να την αποφύγει ... ::smile.:: ::hug.::
havana
11-01-2010 @ 11:31
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Rannia . k
14-01-2010 @ 02:55
Υπέροχο!!!
Καλό μεσημέρι!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
xamogelaki_45
15-01-2010 @ 22:42
Υπάρχει μια φωνή που λέει φύγε..
Και ένα χέρι που κτίζει μια νεα φυλακή

ποσες φορες στην ζωη μας το κανουμε αυτο , με τα λογια να λεμε φυγε και με τις πραξεις μας να λεμε μεινε !!!!!!!!!!!
stav_s
29-04-2010 @ 02:12
Η φωνή σου είναι η πελώρια δύναμη σου και όσο φωνάζεις θα σε σώζει ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο