stixoi.info: Η μπαλάντα του ναυτικού

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η μπαλάντα του ναυτικού

Ήταν καλοκαίρι όταν μπαρκάρισα στο φορτηγό πλοίο «Κούρο Σίβο»
Στο μουράγιο με τους γλάρους ανέμελους να φτερουγίζουνε τριγύρω
Μ’ αποχαιρέτησε φιλώντας με γλυκά στα διψασμένα μου τα χείλη
Η αρραβωνιαστικιά μου που ’χε δεμένο στο λαιμό λευκό μαντήλι.

Περνώντας απ’ τη Θήρα με το φουγάρο μαυρίλα να καπνίζει
Άρχισε στην ουρανοσκεπή να ξετυλίγεται δίχως αστέρια η νυχτιά
Μονάχα το χρυσαφί φως του φάρου απόμεινε στ’ απόκρημνα βράχια
Για να μου θυμίζει των γαλανών ματιών της τη φεγγοβολιά.

Κι όταν βγήκαμε στου απέραντου Λιβυκού Πελάγους τ’ ανοιχτά
Ξέσπασε καταιγίδα καθώς άνοιξαν του οργισμένου ανέμου τα ασκιά
Το κοσμογυρισμένο πλοίο μας σαν καρυδότσουφλο βολόδερνε
Πάνω στης άγριας θάλασσας τα πελώρια τ’ αφρισμένα κύματα.

Οι λαμαρίνες τρίζανε έτοιμες σαν μουσκεμένα χαρτόνια να κοπούνε
Οι μηχανές κατάκοπες πλαντάζανε από το συνεχή αλαλαγμό
Κι ένας γέρος ψαρομάλλης ναυτικός μ’ ένα σταυρουδάκι στο λαιμό
Προσευχότανε στην Παναγιά για να μας σώσει απ’ τον πνιγμό.

Κι η Παναγιά η φιλεύσπλαχνη για τύχη μας καλή τον άκουσε
Και έφερε στο σκοτεινό ανταριασμένο πέλαγος πρωτόγνωρη γαλήνη
Που τώρα σαν μοσχοβολιστός κήπος ανοιξιάτικος ανθοβολούσε
Καθώς ασημοστολισμένη η σελήνη πρόβαλλε στον ανέφελο ουρανό.

Μόλις φτάσαμε στο Πορτ Σάιντ που ‘ναι πλημμυρισμένο εξωτισμό
Με φοίνικες αψηλούς, κτήρια γραφικά κι όμορφα αραβικά τραγούδια
Έτρεξα γρήγορα και της τηλεγράφησα λουλούδια για να της πω
Μέσ' απ' τα βάθη της σωσμένης μου καρδιάς πόσο πολύ την αγαπώ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης

χρηστος καραμανος 13-01-2010 @ 22:08	Κι η Παναγιά η φιλεύσπλαχνη για τύχη μας καλή τον άκουσε Και έφερε στο σκοτεινό ανταριασμένο πέλαγος πρωτόγνωρη γαλήνη Που τώρα σαν μοσχοβολιστός κήπος ανοιξιάτικος ανθοβολούσε Καθώς ασημοστολισμένη η σελήνη πρόβαλλε στον ανέφελο ουρανό. ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Εύφορος ... 13-01-2010 @ 23:02	* Οι λαμαρίνες τρίζανε έτοιμες σαν μουσκεμένα χαρτόνια να κοπούνε Οι μηχανές κατάκοπες πλαντάζανε από το συνεχή αλαλαγμό Κι ένας γέρος ψαρομάλλης ναυτικός μ’ ένα σταυρουδάκι στο λαιμό Προσευχότανε στην Παναγιά για να μας σώσει απ’ τον πνιγμό. . . . Αγκομαχουσε η γερικη , σκαμμενη λαμαρινα , σε κεινο το αγκαλιασμα , με του θεριου τη ραχη , καθως η πλωρη παλευε με τ`οργισμενο κυμα , το Χαρο με τον Διγενη , θυμιζε `κεινη μαχη . Εικονες αποκαλυψης ηρθανε στο μυαλο μου , το πλοιο τωρα εμοιαζε αγριμι λαβωμενο , τ`αλμπουρο στο καμπουνι μας , κρεμοταν σαν κλωναρι , σε δεντρο απο κεραυνο που ειναι τσακισμενο ... Όμορφη η περιγραφή σου ... ανθρώπιά και αλμύρα μύρισε ... Καλημέρα Χρήστο και από εδώ ...
hahis1 13-01-2010 @ 23:10	Α ρε ρουφιανα λαμαρινα ::up.:: Καλημερα απο εναν γερολυκο της θαλασσας.
hahis1 13-01-2010 @ 23:11	Α ρε ρουφιανα λαμαρινα ::up.:: Καλημερα απο εναν γερολυκο της θαλασσας. εσι πραμα καλο νο παρακαλω ελεγαν οι αραπαδες.
oneiropola 13-01-2010 @ 23:31	::up.:: ::up.:: ::up.:: την καλημερα μου
sofianaxos 13-01-2010 @ 23:50	::up.:: ::theos.:: ::up.::
Δέσποινα1971 13-01-2010 @ 23:54	::up.:: ::up.:: ::up.::
La Petite 13-01-2010 @ 23:59	άντε άντε μέχρι τα Φίτζι μας πήγες πρωί πρωί, πολύ όμορφο και ταξιδιάρικο.... να μείνω στην αγκαλιά του Λιβυκού για σήμερα; με Αιγαιοπελαγίτικο θαλασσινό αεράκι;;;; ::up.:: ::up.::
sofiagera 14-01-2010 @ 09:06	Έτρεξα γρήγορα και της τηλεγράφησα λουλούδια για να της πω Μέσ' απ' τα βάθη της σωσμένης μου καρδιάς πόσο πολύ την αγαπώ ::angel.:: ::love.:: ::angel.::
Helene52 14-01-2010 @ 13:07	Ταξίδεψα μαζί σου ....Υπέροχα !!!! Την καλησπέρα μου ::up.:: ::up.:: ::up.::
Άγγελος Αραβαντινός 14-01-2010 @ 13:53	Πολύ ωραίο!
ppoppo 14-01-2010 @ 13:55	υπέροχη η....ταινία σου γεμάτη συγκίνηση ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο