|
| πουθενά |  | | καλημέρα σε όλους | | το σώμα μου αν μείνω εδώ φριχτά γερνά
νιώθω τον χρόνο μέρα –μέρα να το αλώνει
μόνο η ψυχή μου δε γερνά δε μεγαλώνει
να πάω δεν έχω όμως, κι αν φύγω, πουθενά
η σκέψη μου, αν μείνω εδώ, θα τριγυρνά
στα μακρινά που όμως δεν τόλμησα ταξίδια
και θα με κρίνει που δεν ξέφυγα απ’ τα ίδια
να πάω δεν έχω όμως, κι αν φύγω, πουθενά
η θλίψη μου αν μείνω εδώ στα σκοτεινά
γίνεται θάλασσα, που αγριεύει και φουσκώνει
και ανεπαίσθητα με φθείρει με σκοτώνει
να πάω δεν έχω όμως, κι αν φύγω, πουθενά
ο θάνατος, αν μείνω εδώ θα τριγυρνά
σαν τραίνο παίρνοντας ότι έχω πιο δικό μου
δάκρυα δεν έμειναν να κλάψω τον εαυτό μου
να πάω δεν έχω όμως, κι αν φύγω, πουθενά
με σώνει μόνο η φαντασία μου ξανά
κάθε που χάνεται το φως και σβήνει η μέρα:
γίνεται η θάλασσα που μ’ έπνιγε, μητέρα
γίνεται έξαφνα παντού, το πουθενά
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
| http://luogointerno.blogspot.com/ | | |
|
χρηστος καραμανος 13-01-2010 @ 22:48 | με σώνει μόνο η φαντασία μου ξανά
κάθε που χάνεται το φως και σβήνει η μέρα:
γίνεται η θάλασσα που μ’ έπνιγε, μητέρα
γίνεται έξαφνα παντού, το πουθενά
Ο ΩΡΑΙΟΣ χρηστος!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΙΟΛΟΣ 14-01-2010 @ 00:11 | Η φαντασία μας σώζει πάντα Χρήστο..
Που σμίγει με το έλασσον φως..
Εξαίρετο είναι! Καλημέρα.. | | Αστρογιογγι 14-01-2010 @ 00:20 | Καλημερα σας!
Υπεροχα δοσμενο Χρηστο... | | Μαρία Χ. 14-01-2010 @ 12:33 | Από ένα "πουθενά" καθείς μας χαράζει την Εκκίνηση Χρήστο...
Συνείδηση και συνειδητοποίηση απαιτείται μόνον.. κι εσύ διαθέτεις πλεόνασμα αμφότερων...
Φιλάκια στις κορούλες σου !...
::hug.:: ::love.:: ::kiss.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|