| Ποιος ήλιος βρόμικος αφήνει σκονισμένες βραδιές
λιώμα προσεύχεσαι ξανά στο αδειανό σου μπουκάλι
ποια ζάλη αλλιώτικη στο πάτωμα σε βρίσκει να κλαις
πες μου γιατί έσκυψες ξανά το κεφάλι
Σε ποια σκακιέρα είσαι έτοιμος θυσία να πας
στα έξι βήματα ποιος τέλειωσε τη μόνη σου ελπίδα
σ’ έναν καθρέφτη μοναχός σου δολοφόνους μετράς
πες μου γιατί έσκισες ξανά την σελίδα
Ποια οθόνη πόρνη σου σερβίρει ξεφτισμένους θνητούς
κι εσύ γελάς με τους ηλίθιους που λεν πως τους μοιάζεις
σε τρύπιες τσέπες να φυλάς τους πλαστικούς σου θεούς
πες μου γιατί άρχισες ξανά να δειλιάζεις
Σε ποια κρυψώνα του μυαλού σου είν’ η ψυχή σου δοτή
και οι συνήθειες κάθε μέρα προσπαθούν να τη λιώσουν
ποιο πρωινό σου δίνει ακόμα μια ανάσα βραχνή
πες μου γιατί έφυγες ξανά στο κενό σου
Ποια μέρα ανοίγει σαν πληγή παντού στο σώμα ρωγμές
κι οι δρόμοι ατέλειωτοι σε παν σε αδιέξοδες τρύπες
ποια μουσική σου ψιθυρίζει για αγάπες παλιές
πες μου γιατί έσβησες ξανά όσα είπες
Ποιος εφιάλτης σου χαρίζει δυο φιλιά δανεικά
και ποιο τσιγάρο σε πηγαίνει την πιο απίθανη βόλτα
σε ποιο αστέρι δύει η ζωή στου ταξιδιού τα μισά
πες μου γιατί έπεσες ξανά μπρος στη πόρτα
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|