Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φυγή
 
Εγκυμονώ μιαν εγγαστρίμυθη φυγή
που ψάχνει τρόπο απ’ τα σπλάχνα μου να βγει
και να με πάρει.
Κάνει το σώμα μου δικό της αγωγό
ζέχνει στο αίμα μου κάθε που αιμορραγώ,
μικρό σφαχτάρι.

Μου φτιάχνει ποιήματα με πόνο ένα σωρό
«γέννα το- μάνα μου- το μέσα σου θεριό
τη μοναξιά σου…
Κι αν κουρελιάστηκε το εγώ σου, μη θαρρείς
εγωισμό έχεις κρυμμένο και θα βρεις
για αλλαξιά σου»

Δεν την αντέχουν την ηχώ της οι πολλοί
φαίνεται μάλλον, πως, πολύ τους ενοχλεί
να την ακούνε
Και πρώτοι φεύγουν πριν να πάρω εγώ ρεπό
γιατί φοβούνται που μπορώ και αποσπώ
απ’ το «λαβείν» το «δούναι».

Μα θα ‘ρθει η μέρα το χτικιό να γεννηθεί
‘κείνο που χρόνια τυραγνιέται θα λυθεί
απ’ τα δεσμά του,
Κι εγώ θα πάρω ένα δρόμο σκοτεινό
με λυχναράκι μου το μπλε αυγερινό
και χάρισμά του

Όσα δεν τέλειωνα και τ' άφηνα μισά
όσα ήταν κάρβουνα και τα ‘βλεπα χρυσά
-πια δεν με νοιάζει-
Τ’ αφήνω όλα στο πρωτότοκο παιδί
που εν τέλει μπόρεσε το βλέμμα μου να δει
πόσο μου μοιάζει.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 30
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-01-2010 @ 14:04
Ωραίο!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
15-01-2010 @ 14:07
Κι εγώ θα πάρω ένα δρόμο σκοτεινό
με λυχναράκι μου το μπλε αυγερινό

Πολύ καλό Αθανασία!!!!
Καλό βράδυ
::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
15-01-2010 @ 14:12
................Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Ο................
isidora
15-01-2010 @ 14:12
H αληθινή ποίηση ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
15-01-2010 @ 14:19
Όσα δεν τέλειωσα και άφηνα μισά
όσα ήταν κάρβουνα και τα ‘βλεπα χρυσά
-πια δεν με νοιάζει-
Τ’ αφήνω όλα στο πρωτότοκο παιδί
που εν τέλει μπόρεσε το βλέμμα μου να δει
πόσο μου μοιάζει.

Ευγε Αθανασια ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
μηχανοδηγος
15-01-2010 @ 14:22
Να πω ...άριστο....
Θάναι λίγο .....
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
15-01-2010 @ 14:28
Κι αν κουρελιάστηκε το εγώ σου, μη θαρρείς
εγωισμό έχεις κρυμμένο και θα βρεις
για αλλαξιά σου»....

Όσα δεν τέλειωσα και άφηνα μισά
όσα ήταν κάρβουνα και τα ‘βλεπα χρυσά
-πια δεν με νοιάζει-
Τ’ αφήνω όλα στο πρωτότοκο παιδί
που εν τέλει μπόρεσε το βλέμμα μου να δει
πόσο μου μοιάζει.
::up.:: ::theos.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
15-01-2010 @ 14:34
::theos.:: ::theos.::
ΤΕΛΛΟΣ
15-01-2010 @ 14:40
Όσα δεν τέλειωσα και άφηνα μισά
όσα ήταν κάρβουνα και τα ‘βλεπα χρυσά
-πια δεν με νοιάζει-
Τ’ αφήνω όλα στο πρωτότοκο παιδί
που εν τέλει μπόρεσε το βλέμμα μου να δει
πόσο μου μοιάζει.

οπαδός!!!
elena351
15-01-2010 @ 14:40
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::

"Κι αν κουρελιάστηκε το εγώ σου, μη θαρρείς
εγωισμό έχεις κρυμμένο και θα βρεις
για αλλαξιά σου»"
Dimitri Favvas
15-01-2010 @ 14:43
Ευτυχώς που έχω λεξικό!! Το ρήμα "ζέχνω" δεν το ήξερα!
Πολύ όμορφο
χωρικός
15-01-2010 @ 14:44
μπράβο Αθανασία! ::yes.::
nea xrysi
15-01-2010 @ 14:46
Υπέροχο!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
15-01-2010 @ 17:00
Μα θα ‘ρθει η μέρα το χτικιό να γεννηθεί
‘κείνο που χρόνια τυραγνιέται θα λυθεί
απ’ τα δεσμά του,
Κι εγώ θα πάρω ένα δρόμο σκοτεινό
με λυχναράκι μου το μπλε αυγερινό
και χάρισμά του

Όσα δεν τέλειωσα και άφηνα μισά
όσα ήταν κάρβουνα και τα ‘βλεπα χρυσά
-πια δεν με νοιάζει-
Τ’ αφήνω όλα στο πρωτότοκο παιδί
που εν τέλει μπόρεσε το βλέμμα μου να δει
πόσο μου μοιάζει.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: !!!!!!!!!!!!!!!!
sofianaxos
15-01-2010 @ 21:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elena351
15-01-2010 @ 22:03
Καλημερούθκια κουμπαρούλα μου !! ::hug.::

http://www.youtube.com/watch?v=PxMMtX42IYc
Kostas Houston
15-01-2010 @ 22:57
Εγγαστρίμυθη φυγή. Η αντίθεση σε όλο της το μεγαλείο. Μπράβο Αθανασία (και πάλι)!
**Ηώς**
15-01-2010 @ 23:25
Δεν την αντέχουν την ηχώ της οι πολλοί
φαίνεται μάλλον, πως, πολύ τους ενοχλεί
να την ακούνε
Και πρώτοι φεύγουν πριν να πάρω εγώ ρεπό
γιατί φοβούνται που μπορώ και αποσπώ
απ’ το «λαβείν» το «δούναι». ::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
16-01-2010 @ 00:28
Εσύ δεν φεύγεις ποτέ κι από πουθενά ....γιατί γράφεις μοναδικά και σε χρειαζόμαστε ..!!!!! ::theos.:: ::love.:: ::hug.::
Rannia . k
16-01-2010 @ 02:29
Υπέροχο Αθανασία μου!!!
Καλό μεσημέρι και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
contrabando-86
16-01-2010 @ 03:37
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
... άρα υπάρχω
16-01-2010 @ 04:15
Πάρα πολύ ωραία η σύλληψή σου Αθανασία...
....
και φεύγουν πρώτοι πριν λαλήσει αλέκτωρ τρις
γιατί φοβούνται πως μπορείς να ονειρευτείς
χωρίς «λαβείν» το «δούναι»
....
Ναταλία...
16-01-2010 @ 04:35
Όσα δεν τέλειωσα και άφηνα μισά
όσα ήταν κάρβουνα και τα ‘βλεπα χρυσά
-πια δεν με νοιάζει-
Τ’ αφήνω όλα στο πρωτότοκο παιδί
που εν τέλει μπόρεσε το βλέμμα μου να δει
πόσο μου μοιάζει.

Πολύ ωραίο Αθανασία μου καλό Σ/Κ ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
TAS
16-01-2010 @ 05:31
ατελείωτη είσαι, Νάσια μου . .
skorpina 81
16-01-2010 @ 06:41
Μα θα ‘ρθει η μέρα το χτικιό να γεννηθεί
‘κείνο που χρόνια τυραγνιέται θα λυθεί
απ’ τα δεσμά του,
Κι εγώ θα πάρω ένα δρόμο σκοτεινό
με λυχναράκι μου το μπλε αυγερινό
και χάρισμά του!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
artista_k
16-01-2010 @ 07:08
::kiss.:: ::love.:: ......................................................................................
Tikalouba
16-01-2010 @ 09:39
Υπέροχη όπως πάντα...Καλή χρονιά Αθανασία! ::hug.::
poetryf
17-01-2010 @ 02:13
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ !!! ::hug.::
rock sugar
17-01-2010 @ 05:39
η ''κληρονομιά'' σου απίστευτης αξίας..
εγώ θα μείνω στις ατέλειωτες ώρες που
κατέθετες ψυχή σ'αυτό το ποίημα...
και άξιζαν τον κόπο... ::hug.::
daponte
18-01-2010 @ 07:30
Κρατώ το

Όσα δεν τέλειωνα και τ' άφηνα μισά
όσα ήταν κάρβουνα και τα ‘βλεπα χρυσά
-πια δεν με νοιάζει-
Τ’ αφήνω όλα στο πρωτότοκο παιδί
που εν τέλει μπόρεσε το βλέμμα μου να δει
πόσο μου μοιάζει.

Χρόνια σου Πολλά και Καλά !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο