Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χάλια
 ...η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης;;...την ορφάνια μου μέσα...
 

Χάλια


Την πρώτη φορά δεν το πολυκαταλαβαίνεις
Είσαι ακόμα παιδί
Και βιάζεσαι να μεγαλώσεις
Να μεγαλώσεις...χα
Να βγεις έξω βιάζεσαι
Να χουφτώσεις κανένα κορίτσι
Να χουφτώσεις κανένα αγόρι
Να πεις «παράτα με» χωρίς να μπεις τιμωρία
Ή η τιμωρία να μην είναι στέρηση εξόδου στην πλατεία 6 με 8
Στα δικά μου τα χρόνια δηλαδή γιατί τώρα...
Και κάτι οι εξετάσεις
Κάτι τα μπιμπίκια που ανακαλύπτουν παρθένα γη στη μούρη σου
Κάτι οι καινούργιες τρίχες που ανακαλύπτεις κι εσύ καθημερινά
Και πριν το καταλάβεις οι ορμόνες σου έχουν τρελαθεί
Κι έχεις ψηλώσει
Και τα χέρια σου περισσεύουν
Το στήθος σου περισσεύει
Κι όταν βλέπεις τη Σούλα ή το Γιώργο κάπως σού ‘ρχεται
Κι έχεις ένα φόβο μη και κοκκινίσεις
Κι αρχίζεις να καπνίζεις
Να πίνεις
Να βρίζεις
Χτενίζεσαι αλλιώς
Ντύνεσαι αλλιώς
Κι ανάμεσα στα μεσημεριανά, το φέισμπουκ και τα μπέργκερ
Μια μικρή κατάθλιψη σε γυροφέρνει
Κι εσύ τη φλερτάρεις ενστικτώδικα
Με την ατσουμπαλιά του πρωτάρη
Και την ορμή της νιότης σου
Μα την πρώτη φορά όλα είναι πιο εύκολα
Μετά
Δεν έχεις να λογοδοτήσεις σε κανένα
Κι όμως σε κυνηγάνε φωνές
Μόνο σε κυνηγάνε
Για τούτο ή για κείνο που δεν έκανες
Που δεν έγινες
Και ξέρεις πολύ καλά
Ξέρεις
Είσαι αθώος μέσα στην αταξία σου
Κι ένοχος μαζί
Για κάθε μέρα που σβήνεις απ’ τη ζωή σου
Με μια γραμμή που την προσθέτεις στο δέρμα
Μια γραμμή
Σαν την παύλα
Σαν πολλές τελείες μαζί
Σαν τον ήχο απ’ το δάκρυ σου
Βλακείες λέω
Χάλια ήταν την πρώτη φορά
Χάλια είναι και τώρα...







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
Γιάννης Ποταμιάνος
16-01-2010 @ 11:55
Μια μικρή κατάθλιψη σε γυροφέρνει
Κι εσύ τη φλερτάρεις ενστικτώδικα
Με την ατσουμπαλιά του πρωτάρη
Και την ορμή της νιότης σου
Μα την πρώτη φορά όλα είναι πιο εύκολα

Πανέμορφη η πρώτη φορά
πανέμορφο και τώρα
Ψάξε για την Ομορφία.....

Μια γνήσια κατάθεση ψυχής
Μπράβο ΕΦΗ πανέμορφο!!!
Καλό βράδυ
::up.:: ::up.:: ::up.::
daponte
16-01-2010 @ 11:57
Χ ά λ ι α τα νεύρα σας, κυρίες μου, σήμερα, χ ά λ ι α...
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
16-01-2010 @ 12:18
με το Σταύρο αποπάνω ::laugh.::
Κωνσταντίνος2004
16-01-2010 @ 12:41
http://www.youtube.com/watch?v=9eJuDF2Q1G8&feature=related

"Ήταν ατέλειωτη η μέρα
κι ως νύχτωνε σε μια γωνιά
μ' ένα τσιγάρο του πατέρα
τους άντρες παίζαμε κρυφά.
Τώρα η μέρα σε τρομάζει
γύρω αποτσίγαρα σωρός
και πια δεν είναι γυρισμός
γερνάς και σκοτεινιάζει."

την καλησπέρα μου
poetryf
16-01-2010 @ 12:43
Επ! ακούμε και φωνές τώρα; ::wink.::

Τί άλλο να σου πω....
Νομίζω πως κάλυψες το εύρος των συναισθημάτων
που ο καθένας μας σε κάποια φάση της ζωής του έχει ζήσει.

Τόσο σκληρή, τόσο αληθινή
τόσο....Έφη........ ::hug.::
galanidoy
16-01-2010 @ 13:32
πολύ αληθινό
μπράβο!!!!!
ΜΑΡΓΚΩ
16-01-2010 @ 14:14
Χάλια ήταν την πρώτη φορά
Χάλια είναι και τώρα...
ΟΛΟΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΑΠΟ ΦΑΣΕΙΣ ΧΑΛΙΑ.ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ. ::rol.::
oneiropola
16-01-2010 @ 14:36
::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
17-01-2010 @ 00:41
::love.:: ::love.:: ::love.:: είναι οι εκλείψεις,,,,,το είπα...
καλημέεεεεεεεεεερα!
rock sugar
17-01-2010 @ 06:09
αα κι εγώ ακούω...
μη χαμπαριάζεις...

''την ορφάνια μου μέσα''.. ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο