stixoi.info: Παιδί μου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Παιδί μου

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Πάει καιρός... παιδί μου, που σε κρατούσα αγκαλιά
και μύριζα -μεταλαβιά- την άμωμη ευωδιά σου,
κι’ όνειρα χάραζα πολλά... στου νου μου τα κελιά…
όταν τα μάτια μου έντυναν την άσπιλη θωριά σου.

Τα πρώτα σου χαμόγελα και βήματα θυμάμαι
και πως πάνω στον ώμο μου σ’ άρεσε ν’ ακουμπάς,
μ’ ακόμα τώρα! είναι φορές: χωρίς καν να κοιμάμαι...
μωράκι ξαναγίνεσαι... κι' εγώ χαζομπαμπάς.

Μετέωρες -σα στάθηκες στα πόδια σου- οι κινήσεις,
άπλωνες τα χεράκια σου -κάπου για να πιαστείς-
αμέτρητές σου οι χαρές... κι εμέ οι συγκινήσεις,
τα μάτια απ’ όταν άνοιγες, μέχρι να ονειρευτείς...

Μα, κι όταν στον ύπνο γέλαγες -μ’ αγγελική μορφή-
ξάπλωνα κι εγώ δίπλα σου, κι έλεγα: Τι να βλέπει;
κι ο λογισμός μου προέτρεχε σ’ εφήβου ανατροφή:
τι να’ ναι λάθος, τι σωστό..., τι πρέπει, τι δεν πρέπει...

Και να! τα χρόνια πέρασαν... κι εχάθη η παιδικότης,
έγινες ίσα με κει δα! κι εγώ σε καμαρώνω!
έτσι ήταν πάντα η ζωή... έκανε το δικό της...
κι’ είναι στιγμές... που αιμορραγούν τα λάθη μου στο χρόνο...

Ό,τι είχα, σου το έδωσα, απ’ της ψυχής τα βάθη
και πάντα θάμαι δίπλα σου... όταν με χρειαστείς
«μαθαίνουμε καλύτερα... απ’ τα δικά μας λάθη»,
μου’ πες˙ κι εγώ σου ευχήθηκα: «μ’ αυτά να μπολιαστείς».

Παιδί μου ακριβοθώρητο... άστρο μου εωθινό:
Αγάπα! και ν’ αγαπηθείς! στη ζήση τη φθαρτή...
να ξέρεις, ό,τι ζήσαμε: θα μείνει αληθινό!!!
όταν θα έχω γίνει ευχή... κι εσύ θα’ χεις γιορτή.[/font][/color]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

γαλάζια πεταλούδα 16-01-2010 @ 14:08	Και να! τα χρόνια πέρασαν... κι εχάθη η παιδικότης, έγινες ίσα με κει δα! κι εγώ σε καμαρώνω! έτσι ήταν πάντα η ζωή... έκανε το δικό της... κι’ είναι στιγμές... που αιμορραγούν τα λάθη μου στο χρόνο... ::theos.:: ::theos.:: αιμορραγούν τα λάθη μου στο χρόνο... ::theos.::
sofianaxos 16-01-2010 @ 14:09	::up.:: ::up.:: ::up.::
ΜΑΡΓΚΩ 16-01-2010 @ 14:22	κι ο λογισμός μου προέτρεχε σ’ εφήβου ανατροφή: τι να’ ναι λάθος, τι σωστό..., τι πρέπει, τι δεν πρέπει ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΩ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.ΕΧΩ ΔΥΟ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ.ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΕΧΕΤΕ ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ΛΟΓΟ. ::up.::
ΚατεριναΘεωνα 16-01-2010 @ 14:27	::up.:: ::up.:: ::up.::
Δέσποινα1971 16-01-2010 @ 14:30	Ό,τι είχα, σου το έδωσα, απ’ της ψυχής τα βάθη... και πάντα θάμαι δίπλα σου... όταν με χρειαστείς... «μαθαίνουμε καλύτερα... απ’ τα δικά μας λάθη», μου’ πες˙ κι εγώ σου ευχήθηκα: «μ’ αυτά να μπολιαστείς». ::up.:: ::up.:: ::up.:: έτσι μαθαίνουμε καλύτερα..
oneiropola 16-01-2010 @ 14:37	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Celestia 16-01-2010 @ 15:53	Εξαιρετικο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
galanidoy 16-01-2010 @ 23:30	Παιδί μου ακριβοθώρητο... άστρο μου εωθινό...: Αγάπα! και ν’ αγαπηθείς! στη ζήση τη φθαρτή... να ξέρεις, -ό,τι ζήσαμε... θα μείνει αληθινό!!!- όταν θα έχω γίνει ευχή... κι εσύ θα’ χεις γιορτή... Συγχαρητήρια!!!!!!
nea xrysi 17-01-2010 @ 01:39	Παιδί μου ακριβοθώρητο... άστρο μου εωθινό...: Αγάπα! και ν’ αγαπηθείς! στη ζήση τη φθαρτή... να ξέρεις, -ό,τι ζήσαμε... θα μείνει αληθινό!!!- όταν θα έχω γίνει ευχή... κι εσύ θα’ χεις γιορτή... Υπέροχο!!!!! ::yes.:: ::theos.::
poetryf 17-01-2010 @ 04:07	Πόσο γλυκό και τρυφερό! Υπέροχο Χρήστο !
NaRkiSSio 17-01-2010 @ 06:10	έτσι ήταν πάντα η ζωή... έκανε το δικό της... κι’ είναι στιγμές... που αιμορραγούν τα λάθη μου στο χρόνο... ωραίος στίχος!
Helene52 17-01-2010 @ 09:01	Προσκυνώ .... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Kostas Houston 17-01-2010 @ 09:53	Τι έγραψες Χρήστο....
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ 18-01-2010 @ 12:11	Το πιο τρυφερό αφιέρωμα από μπαμπά στο παιδί του!!!!!! Χρηστάρα μου μ' έστειλες κανονικά!!!!!!!!! Δεν πείζεται τούτο το ποίημα !!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Ηώς 25-03-2010 @ 14:20	Παιδί μου ακριβοθώρητο... άστρο μου εωθινό...: Αγάπα! και ν’ αγαπηθείς! στη ζήση τη φθαρτή... να ξέρεις, -ό,τι ζήσαμε... θα μείνει αληθινό!!!- όταν θα έχω γίνει ευχή... κι εσύ θα’ χεις γιορτή... ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ .........(διόρθωση)))))))))))) ΓΡΑΦΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΑ! Α Ν Α Γ Ε Ν Ν Η Μ Ε Ν Ο Σ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1και χάρηκαααααααααααααααα!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο