| |
άκου τον ήχο του ρολογιού, άκου τη σκέψη
Λίγο προτού πάει στο χθες κι αυτή η στιγμή
Ξαπλώνεις θες να τα κάνεις όλα δεν προλαβαίνεις, λες… κι έτσι δεν κάνει τίποτα
Πίσω από τα γέλια της μέρας θλίψη μόνο θλίψη, γερασμένα αστεία γερασμένα
βλέμματα νεανικά.. τίποτα, ο καθρέφτης μονάχος του δε σπάει, εκεί σε κοιτάει
κάθε πρωί, κάθε απόγευμα, κάθε βράδυ…
Μάθε τα βήματα στη νύχτα να χορέψει
Στερνή που βγαίνει απ’ τα χείλη σου φωνή
Νεκρό Σαββάτο σα μοιρολόι σα προσευχή
Μετράς τα λάθη σου μετράς τις αμαρτίες
Και όλα όσα πέρασες είναι εσύ, ότι πέρασε πέρασε σωστά κάπου άκουσες
Μόνο ο ήχος στο στήθος σου θυμίζει κάτι, αλλά μπλέκεται κι αυτός με του
ρολογιού Χαμηλώνεις τα φώτα τη μουσική, νεκρός χρόνος τίποτα δε σε ξεσκεπάζει τώρα…
Ποια σε γλυκαίνει τώρα τάχα μουσική
Που όλο αθώα βγαίνεις μες στις αταξίες
Ο στίχος και τίτλος «Αθώος μέσα στην αταξία σου» είναι Δανεισμένος
από την υπέροχη δημιουργία της Έφης : « Χάλια»
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=120572
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
