Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λέξεις σπαθιά
 Λέξεις μιας στιγμής...λέξεις μιας ζωής..... καλό ξημέρωμα σε όλους
 
αφιερωμένο.... Φίλοι μου η σιωπή ειναι χρυσός μην το ξεχνάμαι

Τρέχουν τη σκέψη στη γωνιά να προσπεράσουν,
αν σου ξεφύγουν να τις πιάσεις δεν μπορείς,
το τέλος έρχεται στο μέσο της αρχής,
σπαθιά π' αστράφτουν στα συντρίμια να γιορτάσουν

Αιχμηρές, ότι αγγίγουν κομματιάζουν,
αν βρούνε στόχο θρονιάζονται εκεί,
ρίζες βγαίνουν,αγκαθωτοί καρποί,
θύτη και θύμα πια δε λογαριάζουν

Κι αν προσπάθησες στη σκέψη να βουτήξουν,
με μιας τις άφησες και σκόρπισαν παντού,
σαν μέτρησες ξεπέρασαν τις αντοχές του νού
σε μια καρδιά τις πέταξες, στα δυο να την ανοίξουν...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
malkon64
20-01-2010 @ 14:12
Ιωάννα Σύνθετο και Μεστό το ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ !

ΜΠΡΑΒΟ !!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Helene52
20-01-2010 @ 14:13
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!
Καλό ξημέρωμα Ιωάννα ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ithaki-EF
20-01-2010 @ 14:16
σαν μέτρησες ξεπέρασαν τις αντοχές του νού
σε μια καρδιά τις πέταξες, στα δυο να την ανοίξουν...
::theos.::
oneiropola
20-01-2010 @ 14:17
Κι αν προσπάθησες στη σκέψη να βουτήξουν,
με μιας τις άφησες και σκόρπισαν παντού,
σαν μέτρησες ξεπέρασαν τις αντοχές του νού
σε μια καρδιά τις πέταξες, στα δυο να την ανοίξουν...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
20-01-2010 @ 14:17
Κι αν προσπάθησες στη σκέψη να βουτήξουν,
με μιας τις άφησες και σκόρπισαν παντού,
σαν μέτρησες ξεπέρασαν τις αντοχές του νού
σε μια καρδιά τις πέταξες, στα δυο να την ανοίξουν...

Μπράβο Ιωάννα
πολύ δυνατό και ωραίο
Καλό βράδυ
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
sofianaxos
20-01-2010 @ 14:41
ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ
Δέσποινα1971
20-01-2010 @ 14:49
::up.:: ::up.:: ::up.::
Kostas Houston
20-01-2010 @ 21:01
Δίκοπο μαχαίρι η γλώσσα. Και το περιγράφεις πολύ ωραία
sofiagera
21-01-2010 @ 00:13
Κι αν προσπάθησες στη σκέψη να βουτήξουν,
με μιας τις άφησες και σκόρπισαν παντού ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ΟΛΟ.......
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
21-01-2010 @ 01:44
Η σκέψη είναι το όπλο μας σε αυτή τη σκοτεινή εποχή που ζούμε...
Πολύ όμορφο..με λίγα λόγια τα είπες όλα...! ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-01-2010 @ 03:20
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
martin luther
21-01-2010 @ 03:55
::hug.:: ::yes.::
Ναταλία...
21-01-2010 @ 04:33
Καταπληκτικό ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
21-01-2010 @ 05:39
Η γλώσσα ΄που τσακίζει με τις απερίσκεπτες λέξεις!!!!!! Πού όμορφο και πρωτότυπο!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf
21-01-2010 @ 10:29
Σοφά όσα λες Ιωάννα μου.... ::yes.::
kantadoros
21-01-2010 @ 12:31
σε μια καρδιά τις πέταξες, στα δυο να την ανοίξουν...
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο