| |
Πέρασαν μέρες
Σαν τα φύλλα στο ημερολόγιο παλιάς ταινίας
Πόσο σκοτάδι !
Σε ποια μέτρα να χωρέσει;
Σαν μια και μοναδική , της κρίσης μέρα
Τόσο σύντομη , τόσο διαρκής
όσο η μοναδική ζωή μου
Τυφλή γυναίκα , βάζει το χέρι στο πρόσωπό μου
τα βλέπει όλα
κι όταν ψηλά κοιτάζει
καμώνομαι πως μ’ αγαπάει
Πέρασαν στιγμές
Σαν υπερκαινοφανείς σκορπίζονται στο ψύχος
Πόσο φως !
Σε ποια μέτρα να χωρέσει;
Γεμίζουν τα σκοτάδια αστρόσκονη
Τόσο διεισδυτική , τόσο συνεχής
όσο η δίψα για ζωή
Ερωτευμένη γυναίκα , βάζει το χέρι στο πρόσωπό μου
τα βλέπει όλα
κι όταν χαμογελάει
ξέρω πως μ’ αγαπάει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
