| |
| | Χαθήκαμε |  | | |
Όταν μιλούσα με τα μάτια, δεν το είδες
Όταν σαλπάρανε καράβια, δε με πήγες
Μέρες ανούσιες με λόγια αγχωμένα
Έτσι χαθήκαμε και έχασα κι εμένα
Όταν με πλήγωνες, το έβρισκες αστείο
Λόγια ασήμωνες, ν’ αντέξουμε κι οι δύο
Χρόνια περάσανε κι εμείς πάντα κομπάρσοι
Σ’ αυτό το έργο που κανείς δε θ’ ανεβάσει
Πλήγωσα, πλήρωσα το τίμημα δικαίως
Και την πρωτιά την κέρδισε ο τελευταίος
Έδωσα, πήρα, ήρθα, έφυγα μα αντέχω
Ακόμα μια φορά να ζήσω κι ας μη σ’ έχω
Δε με φοβίζουν οι αλήθειες, δεν τρομάζω
Ακόμα μία αν χρειαστεί με δοκιμάζω
Σα χαλαρώνεις το σχοινί, χαμογελάω
Εγώ από χρόνια στο κενό σου περπατάω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Είναι σκληρό να θυμάσαι, μα πιο σκληρό να ξεχνάς...... | | | |
|
sofiagera
21-01-2010 @ 12:58 | Έδωσα, πήρα, ήρθα, έφυγα μα αντέχω
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | sylia_218
21-01-2010 @ 13:16 | Εγώ από χρόνια στο κενό σου περπατάω… ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Xωρολάτρης
21-01-2010 @ 13:55 | Ενας ολόκληρος κόσμος ενός έργου που ποτέ δεν ανέβηκε και που σταθερά είχε χτιστεί πάνω στο από χρόνια κενό του ενός..
Θαυμάσιο! | | boofbot@hotmail.com
21-01-2010 @ 14:01 | Πολύ πολύ ωραίο! συγχαρητήρια | | ΤΕΛΛΟΣ
21-01-2010 @ 14:57 | Σα χαλαρώνεις το σχοινί, χαμογελάω
Εγώ από χρόνια στο κενό σου περπατάω…
Φανταστικό!!!!!!!!πολύ δυνατό!!!!!!!! | | Δήμητρα
22-01-2010 @ 00:57 | Αφού μας αρέσει να περπατάμε στο κενό και το ξέρεις....
Αγαπημένο...
Μου έλειψες μελαχρινάκι μου! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Τσακίρη Χαρά
22-01-2010 @ 01:26 | Εμενα να δεις ποσο μου ελειψες......!!!!!
Εμεις ματια μου πρωτα στο κενο περπατησαμε και υστερα πατησαμε .....χωμα!! ::love.:: ::hug.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
