sofianaxos
23-01-2010 @ 09:32 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Christa E.
23-01-2010 @ 09:43 | Συμφωνώ απόλυτα!!! ::up.:: ::yes.:: | |
sofiagera
23-01-2010 @ 09:43 | Του κόσμου ο πόνος χτυπούσε την πόρτα μου ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ........ | |
Γιάννης Ποταμιάνος
23-01-2010 @ 10:08 | Η μοίρα του ποιητή είναι να μετασχηματίζει
τον πόνο σε ποίημα
Νάσαι καλά Γιάννη
Καλό βράδυ
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
ΜΑΡΓΚΩ
23-01-2010 @ 10:12 | Ευλογημένε πόνε τι θα ‘κανα χωρίς εσένα;
Ο πόνος που θέλει να βγεί.Ω!πόσο σας καταλαβαίνω ::up.:: | |
Δέσποινα1971
23-01-2010 @ 10:13 | Κι ο πόνος της ψυχής μου γύρευε λέξεις να ξαποστάσει
Ευλογημένε πόνε τι θα ‘κανα χωρίς εσένα;
καλησπέρα...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
oneiropola
23-01-2010 @ 10:18 | Κι ο πόνος της ψυχής μου γύρευε λέξεις να ξαποστάσει ::theos.:: ΕΥΓΕ!!! | |
elpidakwstopoulou
23-01-2010 @ 11:18 | η ποίηση στον ποιητή !!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
azoritis
23-01-2010 @ 11:40 | ξορκίζοντας τον πόνο με όμορφα λόγια .....ευλογημένος......
νάσαι καλά..... ::smile.:: ::smile.:: | |
nea xrysi
23-01-2010 @ 11:52 | Του κόσμου ο πόνος χτυπούσε την πόρτα μου
Κι ο πόνος της ψυχής μου γύρευε λέξεις να ξαποστάσει
Έτσι.... ::yes.:: ::theos.:: | |
Xωρολάτρης
23-01-2010 @ 11:52 | Χαίρομαι που εστιάζεις στην διάσταση του πόνου ως διεγερτικό της των τρόπων μας που όλοι μας κρύβουμε για να εκφράσουμε κείνα που μας πονούν! | |
galanidoy
26-01-2010 @ 05:41 | όμορφη γραφή !!!!!! | |
 |
