sofiagera
25-01-2010 @ 01:33 | δεν παν οι μάχες πια χαμένες
όσο ρωτά ‘Μαμά γιατί; ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
DimitrisPratsos
25-01-2010 @ 01:39 | παρα πολυ ωραιο μπραβο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
sofianaxos
25-01-2010 @ 02:01 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
25-01-2010 @ 02:43 | Πεθαίνει η ελπίδα στις αντένες
μα ‘χει ο γιος μου αρκετή
κι αυτό με κάνει δυνατή,
δεν παν οι μάχες πια χαμένες
όσο ρωτά ‘Μαμά γιατί
Εξαίρετο ::yes.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
nea xrysi
25-01-2010 @ 02:56 | Πεθαίνει η ελπίδα στις αντένες
μα ‘χει ο γιος μου αρκετή
κι αυτό με κάνει δυνατή,
δεν παν οι μάχες πια χαμένες
όσο ρωτά ‘Μαμά γιατί;’
Πολύ ωραίο!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
25-01-2010 @ 04:36 | Καλησπέρα Δημητρουλάκι μου!
Πολύ όμορφο! Γλυκό και τρυφερό!
Δεν είσαι η μόνη που δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις... Τουλάχιστον, όπως λες, "δεν παν οι μάχες πια χαμένες"... Αυτό μετράει...
::up.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
poetryf
25-01-2010 @ 07:24 | Γ Ι ΑΤ Ι ::cry.:: | |
... άρα υπάρχω
25-01-2010 @ 07:49 | Ο κόσμος των παιδιών... η χαμένη μας αθωότητα...
Τελικά... είναι πολύ δύσκολο ν' απαντήσεις στα "γιατί" τους...
χωρίς να πεις μύρια...
Η αισιοδοξία σου μου άρεσε...!! "... γιατί αν... υπάρχει ελπίδα..." | |
anthrakoryxos
25-01-2010 @ 07:57 | http://www.youtube.com/watch?v=mNK6h1dfy2o&feature=related | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
25-01-2010 @ 12:02 | οσο ρωτανε τα παιδια υπαρχει ελπιδα.................. ::yes.:: | |
TAS
25-01-2010 @ 13:28 | είθε κάποτε να δοθεί και μια απάντηση . . | |
giannisanas
25-01-2010 @ 17:11 | είναι συγκινητικά αληθινο | |
deti
25-01-2010 @ 23:03 | ::scare.:: ::scare.:: ::scare.::
Ανατριχιαστικό!!!!!
Μπράβο Δημητρούλα.. | |
Σελίνα
02-01-2011 @ 16:52 | προσπαθώ να διαβασω όσα σου έχασα...Είσαι υπέροχη... | |
 |
