| |
Λεω να πάρω ένα σύννεφο και να ανοίξω τα παράθυρα του παραδείσου.
Να βρω μια σκοτεινή γωνιά και να κρύψω το πρόσωπο μου στ' ανοιχτά μιας φευγάτης σκέψης..
Λεω να πάρω τα τρελά μου όνειρα και να τα θάψω σε μια παραλία με ασημένια άμμο.
Να φέρω στα μέτρα της καρδιάς μου την αγάπη και να φτιάξω μ' αυτή μια λιλιπούτεια βαρκούλα που να χωρεί μόνο εμένα.
Λεω να ταξιδέψω στον κόσμο όλο μέσα από το ηλιοκαμένο βλέμμα της σιωπής.
Λεω να μην πω σε κανέναν τίποτα για το τίποτα που νιώθω μέσα μου και με τρωει.
Λεω να φτιάξω με τα λερωμένα χέρια μου μιαν άσπρη κεντητή κουρτίνα και να κρύψω πίσω της όλους τους μακάβριους ήλιους που...
συγκεντρώνονται σε ένα μεγεθυντικό φακό και μου καινε την ύπαρξη.
Λεω καληνύχτα στη μέρα και καλημέρα στο φεγγάρι για να κάνω όπως πάντα την πλάκα μου.
Τραβώ ένα αστέρι από τη μέση και του χαρίζω ένα χορό.
Το πιάνω απ' τ' αυτί και του δείχνω την τρύπα που ανοίξαμε στο όζον.
Το αστέρι γελά και φαίνονται τα στραβά του δόντια.
Τι γελάς; Πόσο χαζοί είστε εσείς οι άνθρωποι!
Κλείνω τις κουρτίνες μου καλά και έχω και τον πυροσβεστήρα μου κοντά.
Φοράω τα μαύρα μου γυαλιά και κοιτάω με το κεφάλι ψηλά, τη φευγάτη σκέψη που θρυμμάτισα μια νύχτα με φεγγάρι χορτασμένο.
Η άνοιξη μου χάρισε ένα φτυάρι με χρυσαφένιο χέρι να ξεθάψω τα τρελά μου όνειρα.
Παίρνω το φτυάρι και με μανία σκάβω... σε ένα άλλο σημείο.
Μαζεύω όση άμμο μπορώ και πνίγω τα όνειρα μου μέσα στ' ασήμι της.
Ό,τι τελειώνει δεν ξαναρχίζει ποτέ. Οι εποχές που πέρασαν ανήκουν στα μουσεία.
Κρύβω μέσα μου ένα μουσείο από ασημένια άμμο.
Τα φυλάω μέσα σε μια λιλιπούτεια βαρκούλα που έφτιαξα με μια σταγόνα αγάπη γιατί μόνο τόση κατάφερα να φτιάξω.
Θα πάρω και μια κούπα να τη γεμίσω με νερό για να σαλπάρει η βαρκούλα όταν η απογοήτευση παγώνει τα σωθικά μου.
Το διάλειμμα τέλειωσε... Όλοι πίσω στη δουλειά! Τώρα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
