| Θάρχομαι στον ύπνο σου συχνά να με θυμάσαι
Στα όνειρα σου συντροφιά κρυμμένο άσπρο φώς
Νύχτες αφέγγαρες μες στα σκοτάδια σου αν φοβάσαι
Θα καταβαίνω αγνάντια σου κάταστρος ουρανός
Θάρχεσαι και σύ καθημερνά με τα φτερά του αγέρα
Στου ξύπνιου μου την ερημιά στου έρωτα μου τα λημέρια
Φανερωμένη μου θεά μες στην καθάρια μέρα
Κι άνοιξη που απλώνεται σε νού,καρδιά και χέρια
Μέθη θα με ξυπνά ,θα μου μηνάει τον ερχομό σου
Φωτιά που καίει την άβυσσο το αίμα κι ανασαίνει
Αρθρόα χαρά ,καληώρα!,ο πόθος στο βωμό σου
Ευλογημένο μετερίζι ,και η θυσία .......προσμένει
Νάξερες πως λαχταρώ αγάπη μου να νιώθομαι σιμά σου
Να φέγγει η όψη σου μες στη ψυχή μου άσβηστη λαμπάδα
Της ζωής ν’ακολουθώ βουβός το κάθε διάνεμά σου
Στης ξενητειάς τα μακρυνά σ’όλη τη μάνα Ελλάδα
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|