stavigirl!
26-01-2010 @ 07:28 | Πώς να σου κρύψω την δική μου συντριβή
Που κάθε βήμα μου το πίνουν τα πελάγη ;
Είναι σκληρή της μοναξιάς η αμοιβή
Σαν δεν ραγίζονται του έρωτα οι πάγοι...
::up.:: ::up.:: | |
γαλάζια πεταλούδα
26-01-2010 @ 07:30 | Πώς με κερδίζει η λογική που σε λυγά
Πώς η ανάμνηση που έχτισες με διώχνει
Μοιάζεις με κείνον τον ανέλπιδο φυγά
Από μια δόλια φυλακή που τον στριμώχνει
::up.:: ::love.:: ::theos.:: | |
Μαρία Χ.
26-01-2010 @ 07:43 | Παιδιά.. καμμία σχέση δεν έχουν οι αλλοτινοί αυτοί στίχοι με την τωρινή μου ψυχική διάθεση.. τουναντίον μάλιστα !
Απλά προσπαθώ να διαχωρίσω πολλαπλές δημιουργίες μου που καταχωρούσα εξ' ανάγκης την ίδια ημέρα τότε...
Να είσθε καλά... ::love.:: ::hug.:: ::up.::
| |
ierax
26-01-2010 @ 07:49 | Το ότι η διάθεση όμως αυτή κάποτε υπήρξε και δημιουργήθηκε αυτό το ωραίο αποτέλεσμα, δεν το αλλάζει η τρέχουσα διαδικασία. Σωστά; | |
Μαρία Χ.
26-01-2010 @ 08:04 | Μόνον.. υπήρξε.. φίλε μου ;...
Διαβάζοντας και ερμηνεύοντας του νου τα αποστάγματα ανακαλύπτει κανείς σιγά - σιγά όλες τις πτυχές της πολυδαίδαλης και ανεξερεύνητης - ακόμη - ανθρώπινης υπόστασης !
Καλό απόγευμα... | |
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
26-01-2010 @ 08:10 | Μοιάζεις με κείνον τον ανέλπιδο φυγά
εγώ αυτό θα έλεγα...
::1481.:: ::up.:: | |
μηχανοδηγος
26-01-2010 @ 10:28 | http://www.youtube.com/watch?v=dyyDyraBnOU | |
marinaapapa
26-01-2010 @ 10:43 | Πώς με χλευάζει ο γαλάζιος ουρανός
Κι αυτά τα σύννεφα πώς ψάχνουνε το δάκρυ
Πώς με χωρίζει πια στα δύο ο κεραυνός
Προτού να κάψει τ' όνειρό μου σε μιαν άκρη...
::up.:: ::up.:: ::up.::
ο ουρανός χλευάζει.....έξοχο! | |
anthier
29-01-2010 @ 14:14 | ise katapliktiki | |
G.LEOU
31-01-2010 @ 10:03 | Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο ! ! !
Την καλησπέρα μου κ τα συγχαρητήρια μου.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
 |
