ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
27-01-2010 @ 16:39 | είχα στα σκαριά ένα παρόμοιο, με συγκίνησε η τελευταία πρόταση
::up.:: ::up.:: ::cry.:: | |
γαλάζια πεταλούδα
27-01-2010 @ 16:52 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
| |
malkon64
27-01-2010 @ 16:53 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
28-01-2010 @ 03:01 | Ο ένας άνθρωπος τον χάιδευε με στοργή.
Ο άλλος τον κλωτσούσε με μίσος.
Και ο σκύλος ήταν κάθε πρωί στην πόρτα.
Παρ' όλες τις κλωτσιές, κάθε πρωί ξαναγύριζε.
Γιατί το μόνο που θυμόταν να έχει ζήσει σ' αυτό το κατώφλι
ήταν η αγάπη.
Με συγγήνησες ::yes.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
28-01-2010 @ 05:09 | Γιατί το μόνο που θυμόταν να έχει ζήσει σ' αυτό το κατώφλι
ήταν η αγάπη.
Μπράβο Βίκτωρα
δυνατό φινάλε
Καλό απόγευμα
::up.:: ::up.:: | |
Spartinos
01-02-2010 @ 22:03 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ανατολικός
20-03-2010 @ 15:01 | εξαιρετικό ! ζητιάνοι της αγάπης ... κλοσάρ της ζωής μας ...
υποκλινόμαστε ...
::1255.:: ::1255.:: | |
 |
