| |
Στα λημέρια μου έπιασε πάλι βροχή
Και πιο ΄κει, στα τριάντα χιλιόμετρα
πίσω απ'τον καπνό του τσιγάρου μου
Τη σιωπή σου ντύνεις βαριά μουσική
-Όσα ξέρεις μόνος σου τα'μαθες
μα τα νιάτα μου θολό παραπέτασμα
Δεν έχω τίποτ' άλλο να σου πω...Στα είπα όλα
μα δεν πίστεψες ποτέ
Και τώρα που δεν ξέρω να ξορκίσω το κακό
[στα χείλη μου φαρμάκι -
Ας έμενες λιγάκι να σου πω
Μια λέξη μόνο
Και τώρα στης ανάγκης την πιο κρίσιμη καμπή
[κι αν είσαι απωθημένο
Δεν το καταλαβαίνω, στο΄χα πει
Στο είχα πει
..Δέκα μήνες πριν, Θεέ μου, έμοιαζε απλό
Να ακούω πόσο πρόωρα μεγάλωσα
Να με παίρνω σαν σκέτη συνήθεια
Τώρα όπου γυρίζω εσένα θα δω
Να κοιτάζεις τη γύμνια μου ανέκφραστα
Και στα μάτια σου τριάντα χιλίομετρα
Δεν μένει τίποτ'άλλο να μου πεις...Μου τα'πες όλα
μα δεν το'πιασα ποτέ
Και τώρα που ζητάς να μείνεις πάλι μοναχός
[κι ας λέω πως με θυμάσαι
Από μπροστά μου φεύγεις σαν καπνός -
πώς να σε πιάσω;
Κι αν τώρα μοιάζει η λήθη τελευταία μου επιλογή
[κι αν μάταια επιμένω
Δεν σε καταλαβαίνω, το 'χες πει...
Μου το'χες πει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
