| |
DUNΥA DUNΥA , GIALLAN DUNΥA
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Τα λόγια της προγιαγιάς μου ειπώθηκαν την δεκαετία του σαράντα. Σφράγισαν την μνήμη της μητέρας και της θείας μου. Η Σοφία ήταν μία θρακιώτισσα βέρα που έγραψε ιστορία ,στην οικογένεια μας. Θαρραλέα γυναίκα ξεχώριζε ,για την δυναμικότητά της, στο Ελληνοχώρι. Έκανε δύο κόρες και ένα παιδί. Το 1940 όταν οι στρατιώτες δείρανε ,μέχρι θανάτου την κόρη της την Μαρία δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Προτίμησε να μην κάνει τίποτα. Έμεινε όμως προστάτιδα των ορφανών της Μαρίας μέχρι το 1942 που πέθανε. Αγαπούσε πολύ την ζωή και έλεγε συνέχεια ότι αξίζει να την ζήσεις άσχετα από τα βάσανα και τις κακουχίες. Όταν κατάλαβε ότι πλησιάζει η στιγμή μίλησε στα ορφανά. Η τελευταία της επιθυμία ήταν να την βγάλουν στην αυλή για να ξαναδεί τον ήλιο και την κόκκινη την τριανταφυλλιά που κοσμούσε την αυλή του σπιτιού της. Η γριά ή τριανταφυλλιά ακόμα σώζεται κοντά στο πατρικό εγκαταλειμμένο σπίτι μας. Η Σοφία ήταν 105 ετών όταν άφησε αυτόν τον κόσμο τον αμαρτωλό για να ανέβει ψηλά στα ουράνια και να καμαρώνει από εκεί τον ντουνιά, τον κόσμο και να παραμείνει αισιόδοξη για την πορεία του στο μέλλον.
Περάσανε πολλά χρόνια και τα δύο κορίτσια ,οι δύο αδερφές ενηλικιώθηκαν ακολουθώντας διαφορετικές πορείες. Αλλά παρέμειναν με τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις. Με το αντάρτικο πήγαν στο βουνό και χωρίστηκαν οι δρόμοι τους. Η μία έφτασε στην Ρουμανία ή άλλη στην Βουλγαρία .Έκαναν οικογένειες ,μεγαλώσανε τα παιδιά τους. Πέρασαν πολλές δυσκολίες και βάσανα αλλά συνέχισαν τον αγώνα. Η κάθε μία στον τομέα της εργάστηκε, δούλεψε και αναγνωρίστηκε η προσφορά της. Πάντα μάχιμες και ακούραστες αλλά τώρα γεράσανε. Έφυγαν τα νιάτα. Κουράστηκαν. Βογκάνε πολύ πιο εύκολα από πριν. Πάνε πιο συχνά στον γιατρό. Το πρωί τους ξεκινάει με κάμποσες ταμπλέτες πάνω στο τραπέζι. Δυσκίνητες αφού οι αρθρώσεις τους σκουριάσανε και πονάνε με την αλλαγή του καιρού. Οι βόλτες περιορίστηκαν στα συγγενικά και γειτονικά σπίτια τους .Όμως δεν καταθέτουν τα όπλα .Συνεχίζουν ,όσο μπορούνε, να προσφέρουν στις οικογένειές τους που μεγάλωσαν .Χορέψανε σε γάμους και βαφτίσια. Τα παιδιά τους έκαναν ,με την σειρά τους, παιδιά. Τώρα έχουνε δισέγγονα και όμως η ζωή ,στα μάτια τους παραμένει όμορφη. Η μία 84 ή άλλη 82 ορίζουν ακόμα το σώμα και το μυαλό τους. Είναι μόνες αλλά όχι αβοήθητες. Τις αγαπάνε και τις προσέχουνε τα παιδιά και τα ανίψια τους. Αυτοδύναμες κυρίες των σπιτιών τους. Έτοιμες να λύσουνε τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν στο νοικοκυριό τους. Έτοιμες να αντιμετωπίσουνε το τέλος όταν θα έρθει. Δεν φοβούνται τον θάνατο επειδή ξέρουν ότι αυτή είναι η λογική εξέλιξη των πραγμάτων.
Dunya dunya, giallan dunya , κόσμε γέλα κόσμε όσο και να σε βασανίζουν . Τα λόγια της προγιαγιάς μου Σοφίας ισχύουν και τώρα. Η ζωή είναι όμορφη και αξίζει να ζήσεις κάθε της στιγμή..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
