| |
Στη μηλιά της αυλής κρεμιόταν απ’ το βράδυ
ένα αστέρι
Δυο πουλιά στάθηκαν να φάνε
Μόλις έγιναν λευκά εκείνη πλησίασε
Κι είπε στο αστέρι: Θέλησες να γίνεις μήλο
Κι είπε στα πουλιά: Κι εσείς κλέφτες
Η μηλιά δεν έφτιαξε άλλα άστρα
από τότε
Ούτε η αυλή γέννησε άλλα πουλιά
Κι έμεινε πάλι μόνη να υφαίνει
τον ιστό της…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
