| |
Δεν την φοβάμαι πια τη μοναξιά
Κι ας μου ξημερώνει κάθε πρωί
Κυνηγημένη απ’το φώς σου αναχωρεί βιαστικά
Αφήνοντας την πόρτα του ονείρου ανοιχτή
Προφητική εποχή,της ζωής μου καινούργια τροχιά
Ξέφευγω απ’την θλίψη μ’ένα μεγάλο μου βήμα
Για να ρωτήσω τη λήθη βρίσκω δουλειά
Μοιραία μου λύση……γράφοντας ποιήμα
Ωσπου εμφανίζεσαι κι εσύ
Με τ’ανεξίτηλα χρώματα της ευχής
Έμψυχο όνειρο,ίσια γραμμή
Αλλαγή μιάς άθλιας εποχής
Τρελλή ονειροπόληση,νιόπαντροι σε ταξίδι
Απίστευτο ενθύμιο της νέας μου ζωής
Εσύ,της σκέψης μου κρυμένο στολίδι
Αγνό αναβάπτισμα της ψυχής
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
