| |
Νυχτώνει σιγά σιγά...
Ακούω τις κομμένες ανάσες των αστεριών
που κατεβαίνουν τρέχοντας τα σκαλιά που
χωρίζουν τη νύχτα από τη μέρα.
Το φεγγάρι κάθισε κοντά στην όχθη ενός γαλάζιου παραμυθιού
που περιμένει να γίνει όνειρο στα βλέφαρα ενός παιδιού, που φοβάται το σκοτάδι.
Κι εγώ σε περιμένω να φανείς..
Κι εύχομαι να ήμουνα τ' ασημένιο σου φυλακτό, να σ' είχα πάντα δίπλα μου...
Εύχομαι να' μουνα "πεφτάστερο" να πέφτω ξανα και ξανά για τις ευχές σου.
Θα πάρω ένα πινέλο και θα το βουτήξω το στο φεγγάρι
θα ζωγραφίσω την εικόνα σου στα μάτια μου για να μη βλέπω τίποτα άλλο.
Θα πάρω ένα δοξάρι και θα ανέβω στη στέγη του Θεού
να παίξω τη σερενάτα του τρελού που αγαπάει.
Θα πάρω ένα μαγικό ραβδί και θα βάψω όλο τον κόσμο μπλε..
μπλε σαν τα μάτια σου,
μπλε.. για τα μάτια σου.
Σ'αγαπώ και σ'αγαπώ
γιατί...μου χάρισες τις ωραιότερες βουτιές του κόσμου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
