ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
06-02-2010 @ 02:16 | πολύ ωραίο όπως και ο τίτλος που δίνεις, μπράβο | |
γαλάζια πεταλούδα
06-02-2010 @ 02:19 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ....!!!!!!!!!!!! | |
oneiropola
06-02-2010 @ 02:44 | Σκηνοθέτης ειν΄ο πόνος
ΜΠΡΑΒΟ!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Simos_Vassilis
06-02-2010 @ 03:05 | .................. ::up.:: ::theos.:: ::up.:: ................... | |
barboutsala
06-02-2010 @ 03:56 | κι όπως έλεγε παλιά και ο τζιμάκος, ρεαλισμός στην τέχνη είναι να βλέπεις για 15 λεπτά γκρο μια εργατική ροζιασμένη γροθιά, σοσιαλιστικός υπερεαλισμός είναι να μετακινείται η κάμερα και να βλέπεις δίπλα το γιο του εργάτη που μ@%@#$ται | |
Γιάννης Ποταμιάνος
06-02-2010 @ 04:36 | γαλαζοκέντητα πανιά
με μια γαληνή αγκαλιά
να σε καλέσω
σ΄ενα δωμάτιο με κεριά
να ψιθυρίζουν συντροφιά
μ΄ενα τραγούδι
Πολύ καλό Γιάννη
Καλημέρα
::up.:: ::up.:: | |
poetryf
06-02-2010 @ 04:39 | ::theos.:: | |
sofiagera
06-02-2010 @ 05:49 | φουρτούνα έπιασε βαριά
και το ταβάνι χαμηλά
μ΄ έχει πλακώσει
κι έτσι στο ίδιο σκηνικό
το τέλος είναι οριστικό
να μείνω μόνος
και σκηνοθέτης ειν΄ο πόνος
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΩΡΑΙΟ! | |
 |
