Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η εποχή των συχνών μαρμελάδων
 


Αχ...
Στην εξοχή των σκουπιδιών
Η φερόμενη ως άνοιξη καθυστερεί κι εφέτος
Καθώς το βαμβάκι στο τηγάνι καψαλίστηκε
Μ’ ένα σκοπό γερμανικό οι μυγδαλιές ανθίζουν
Κι εσύ τινάζεις τα μαλλιά σου
Και στο σαμπουάν και στο κοντίσιονερ
Πεινάς
Αλλοτριώνεσαι μέσα στη ζάχαρη
Με το καλάμι να κολλά στα δάχτυλα
Με μια εσανς που σε προδίδει αιώνες τώρα
Ίσα ο γυαλός
Ίσα τα πέταλα
Ίσα με δυο καντάρια κάθε δόση
Κι όλα μαζί κλεισμένα σε βαζάκι
Με περιτύλιγμα και με μονόγραμμα βαμβακερό
Κόκκινη μύτη ξεφυσάει μαϊστράλια
Γελαστά
Στην παραζάλη των γλυκών ατμών
Στη δροσερή μέθη
Αχ...
Μ’ ένα φελλό σπασμένο
Περιφρονώντας το σφυρί και τη μπαλαρίνα
Όφις μονόφθαλμος παραμονεύει
Μετρώντας κέρματα
Τυρί
Ρύζι
Καφέ
Γάλα
Πεινάς
Η φερόμενη ως άνοιξη διορίστηκε στο δημόσιο
Να ζήσουμε
Να τη θυμόμαστε







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

φυτρώσαμε απ' τ' αυγό μας
 
γαλάζια πεταλούδα
06-02-2010 @ 02:47
μας έλλειψες !
oneiropola
06-02-2010 @ 02:59
Που εισαι εσυ? ::angel.:: ::hug.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
06-02-2010 @ 03:12
Να ζήσουμε
Να τη θυμόμαστε ::wink.::

ΧΑΙΡΕ!
yiannistellidis
06-02-2010 @ 03:43
i dont know kokkinopoulos sir !!!!!!!! ::razz2.:: ............Respect filos !!!!!! na sai kala !!!!
marinaapapa
06-02-2010 @ 04:09
Η φερόμενη ως άνοιξη διορίστηκε στο δημόσιο ::rol.::
galanidoy
06-02-2010 @ 04:10
::1255.:: ::1255.:: ::1255.::
Γιάννης Ποταμιάνος
06-02-2010 @ 04:24
Σου χρωστάω ένα κέρασμα εσένα
από αυτό που πίνω. Και μετά πάμε
μαζί μια μπουρδελότσαρκα στο
μπουρδελονεκροταφείο του δικού μου
ποιήματος, να ανάψουμε τα καντηλάκια.

Αχ ναι, μην ξεχάσουμε να πάρουμε μαζί
και το τηγανισμένο μπαμπάκι του δικού σου
ποιήματος, για να φτιάξουμε τα φυτίλια τους.

Καλημέρα φίλε
::yes.:: ::yes.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
06-02-2010 @ 04:30
Περιφρονώντας το σφυρί και τη μπαλαρίνα
Όφις μονόφθαλμος παραμονεύει
Μετρώντας κέρματα

Η φερόμενη ως άνοιξη διορίστηκε στο δημόσιο
κι ο χειμώνας παραιτήθηκε από την Ιερά Μονή Εσφιγμένου...

Απογοήτευση και γεύση πραγματεύεσαι...κι εγώ γλύφω και το κουτάλι!
poetryf
06-02-2010 @ 04:32
Βρε, βρε.... σαν τα χιόνια!
Καλώς σε ....ματαξαναβρήκαμε ::razz2.::
pareaki
06-02-2010 @ 04:39
Σου ζητώ δυο φορές συγνώμη μια που γράφω και μια που σου θυμίζω την πεθερά σου ::smile.:: ::yes.::
Αλντεμπαράν
06-02-2010 @ 05:28
που είσαι συ βρεεεε;
sofiagera
06-02-2010 @ 05:45
Η φερόμενη ως άνοιξη διορίστηκε στο δημόσιο
Να ζήσουμε
Να τη θυμόμαστε
::up.:: ::up.:: ::up.::

ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ;
Helene52
06-02-2010 @ 06:46
Ψιτ ..... barboutsala μάλλον η δίαιτα διορίστηκε στο δημόσιο . .. .
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
06-02-2010 @ 07:07
με ΑΣΕΠ????
φραγκοσυριανος
06-02-2010 @ 11:34
Αλλοτριώνεσαι μέσα στη ζάχαρη
Με το καλάμι να κολλά στα δάχτυλα
Με μια εσανς που σε προδίδει αιώνες τώρα
Ίσα ο γυαλός
Ίσα τα πέταλα
Ίσα με δυο καντάρια κάθε δόση
Κι όλα μαζί κλεισμένα σε βαζάκι
Με περιτύλιγμα και με μονόγραμμα βαμβακερό
Κόκκινη μύτη ξεφυσάει μαϊστράλια
Γελαστά
Στην παραζάλη των γλυκών ατμών
Στη δροσερή μέθη
::razz2.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
06-02-2010 @ 12:14
Η φερόμενη ως άνοιξη διορίστηκε στο δημόσιο
Να ζήσουμε
Να τη θυμόμαστε
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
giatressa
10-02-2010 @ 00:47
πράγματι, αγαπητό barboutsalο πολύ καλό!!!
μας έλειψες!! ::4076.:: ::1255.:: ::1326.::
georgedromeas
13-01-2011 @ 15:51
Και εσύ τινάζεις τα μυαλά σου
μια στυο καρφί και μια στο πέταλο ::lost.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο